Tijdens deze krokusvakantie zijn er dagelijkse twee groepen van kinderen die in het kader van Krokuskriebels in het mijnmuseum van Beringen op zoek gaan naar de Putheks. Ze kregen dan een rondleiding in de oude badzaal en een stukje van de bovengrond maar het is vooral de ondergrondsimulatie in het mijnmuseum die tot de verbeelding spreekt. De donkere wereld van de mijnwerker zo diep onder de grond tart elke verbeelding. De rondleiding met de mijnwerker en de mijnfee die de mijnheks moet opsluiten is een leuke omkadering maar als we de kinderen vragen wat is bijgebleven antwoorden ze unaniem: de ondergrond. Via de simulatie hebben ze meteen begrepen hoe gevaarlijk en hoe zwaar het werk vroeger in de mijn was. Het mijnmuseum slaagt er zo in jong en oud in de ban te houden van het rijke mijnverleden in Beringen.  En als we dan in de cafetaria nog wat napraten met de gidsen valt het ons op dat het jammer is dat er in het nieuwe museum dat er moet komen, geen ruimte is voorzien voor die ondergrond.