De opening van de Avonturenberg op de site van be-Mine gisteren is een nieuwe stap voorwaarts in de ontwikkeling van het oude mijnterrein. Het shoppingcentrum is een succes en ook het zwembad overtreft alle verwachtingen wat betreft bezoekers. En het klimcentrum en de TODI-duiktoren worden straks heel zeker een even groot succes.
Maar er ontbreekt nog een kers op de taart zoals Limburgs gedeputeerde Igor Philtjens gisteren in zijn toespraak al aangaf. En dat is een nieuw museum of een belevingscentrum zoals het nu op tafel ligt. De bezoekers kregen gisteren een klein foldertje van be-Mine mee en wie goed kijkt, ziet een klein tipje van de sluiter van het nieuwe belevingscentrum. (foto)
Er zijn inderdaad al een hele tijd zeer mooie plannen getekend en de provincie heeft al jaren een spaarpotje aangelegd om dit te realiseren maar er moet blijkbaar ook nog geld uit Vlaanderen komen. Minister Ben Weyts blokte gisteren de vragen hierover af. Hij was zogezegd niet op de hoogte van het dossier. Kan het dat een minister door zijn kabinet niet is gebrieft over de lopende dossiers in Beringen terwijl hij de eregast is bij de opening van de Avonturenberg en zijn naam voor eeuwig staat gegraveerd in een gedenkplaat boven op de Beringse terril? Ik denk het niet. Is het geld op? Welk politiek spel wordt er gespeeld?
Iedereen houdt angstvallig zijn lippen op elkaar. De mensen van het huidige museum zwijgen ook al heel lang in alle talen om niet tegen de schenen te schoppen van ministers, deputés of schepenen. Maar er zijn nog veel vragen: wat gebeurt er met de collectie die de Vrienden van het Mijnstreekmuseum heeft verzameld? Wat met de museumconservator?
Feit is dat LRM de gebouwen op het einde van het jaar overdraagt aan de provincie. En dan moet er huur betaald worden aan be-Mine. Veel mensen inclusief een aantal politici in Beringen hebben geen goed oog meer in de goede afloop van dit dossier. Er zou zelfs al een plan B op tafel liggen...
Ik hoop alleszins uit de grond van mijn hart de kers op de taart er heel snel komt en dat het een zoete kers gaat zijn en geen zure kriek! (Hans Put)