Net als Tervant deed ook Stal wat het moest doen: winnen. Met nog twee wedstrijden voor de boeg en een voorsprong van 1 luttel puntje op Tervant was de opdracht voor Stal duidelijk: zelf winnen tegen Hechtel en proberen dat in de laatste wedstrijd op het terrein van Bolderberg te herhalen.
Het eerste deel van deze dubbele opdracht is alvast gelukt.
Hechtel werd met 2-0 naar huis gestuurd.
Van bij de start nam Stal het initiatief. De aanvalsgolven rolden keer op keer richting het Hechtelse doel, maar aanvankelijk waren de Stalse aanvallers slecht bij schot. Tot in de 25ste minuut Furkan OZTÜRK dan toch de bal over de lijn kreeg en Stal zo op een 1-0 voorsprong bracht. Een zucht van verlichting was te horen onder de Stal-aanhang. En Stal op zoek naar meer, want een bijkomend doelpunt zou toch wat geruststellend zijn. Verbijstering dan ook toen even voor de rust een Hechtelse terugspeelbal zomaar opgeraapt werd door de doelman en de scheidsrechter daarvoor geen overtreding floot.
Na de koffie ging Stal opnieuw op zoek naar die bevrijdende 2-0, maar bleef het opletten voor de tegenstoten van Hechtel. Tot ieders opluchting schoorde Raduan Benassar dan toch de tweede treffer in de 65ste minuut. Van dan af was het zaak om geen tegentreffer te incasseren en probeerde Stal het spel gesloten te houden. Dat leverde nog enkele kansen op de 3-0 op, maar gescoord werd er niet meer. Ook niet aan de overzijde toen de spelers van Hechtel een strafschop claimden na vermeend handspel in het Stalse strafschopgebied. De stand veranderde dus niet meer, zodat de beslissing over de titel pas op de
slotdag valt. Stal heeft alleszins de beste troeven en heeft zijn lot in eigen handen. Spannend blijft het wel.
(ingezonden door Jean Vanhees - foto's Eddy Cehic)