Of je het nu wil of niet: je kan niet meer om Halloween heen. Dit feestje van de verschrikking heeft zich ondertussen goed ingenesteld in onze cultuur. Eind september al verschenen de eerste overmatige spinnenwebben in voortuintjes. Naaste buren volgden dit voorbeeld snel en nu zie je overal reusachtige spinnen, spoken, doodskoppen, kruisen, graftombes, pompoenen. Op een enkele plek heeft men zelfs de bomma terug opgegraven en op een bank voor de voordeur gezet.
Elk jaar wordt het groter en grootser, maar nu dus ook vroeger op het jaar. Het kan aan mijn beperkte observatievermogen liggen, maar tot nu toe waren er volgens mij pas versieringen - nu ja - de dag zelf of hoogstens een week van tevoren. Maar zo gaat dat met feestjes in oktober: die beginnen al vroeg in september. Kijk maar naar het Oktoberfest in München; dat eindigt vooral in oktober. Raar is dat tegelijkertijd de sinterklaasboekjes dit jaar pas laat in de brievenbus verschenen. Andere jaren verbaasde ik er me ook vaak over dat Kerstmis al zo vroeg de kop opsteekt. Gelukkig zijn er nog zekerheden, want twee weken geleden heb ik al de eerste kerstboom gespot in een huiskamer.
Maar terug naar Halloween. Van alle verschrikkelijke versieringen ben ik het meest fan van de pompoenen. Dat is niet gewoon in de winkel gekocht, is een beetje kunstig en het heeft een persoonlijke touch. Hoe langer ze buiten blijven liggen, hoe enger ze worden. Eerst zakt het ene oog al wat meer uit dan het andere. Dan vallen de twee ogen onder de neus door en trekken tanden schots en scheef. Tot slot ligt het voorhoofd integraal en uitgezakt op de onderkaak. De staat van ontbinding: een mooie decoratie naast de voordeur.
In Amerika hebben ze al veel meer ervaring met de lugubere, macabere hoogdag van de huiveringwekkende griezeligheid. Daar durven ze nog een stuk verder gaan dan wij. Ze hebben er zelfs een heel enge oranje pompoen op het hoofd van hun president gezet! En ze zijn vergeten om die er terug af te halen of ze vonden dat het hem goed stond… Ik weet het niet, maar feit is dat hij nog steeds een eng oranje voorkomen heeft. Sindsdien is het Halloween het hele jaar door. Telkens als de president op televisie komt, schrik je je rot (of rood of oranje…).
Ondertussen is het oranje boven bij onze noorderburen, want die hebben ook een uiterst ijzingwekkende activiteit gevonden: naar de stembus gaan. De ultieme horror zou zijn als ze de uitslag pas op 31 oktober bekend zouden maken, compleet in Halloween-stijl. Daar hebben ze geen oranje pompoenmannetje zoals in de VSA, maar wel een wit spook, dat even schrikbarend is. En dan maar hopen dat er bij ons geen lijken uit de kast vallen.
Jan Verheyen