Afgelopen zondag stond ik met mijn mobiele beiaard aan de Grote Kerk in Den Bosch, midden in een drukke winkel-wandelstraat. Mijn opdracht was een uurtje muziek spelen en daarna was er een lezing in de kerk. Het publiek bestond uit toevallige passanten en shoppende medemensen, die eerder nietsvermoedend bij mij langstrokken.
Dat is niet altijd het meest gedroomde publiek, maar anderzijds laten mensen zich graag verrassen door muziek op klokken. Zo herinner ik me ons optreden op de Grote Markt van Brussel net voor het stadhuis eerder dit jaar. We speelden toen populaire liedjes in de combinatie beiaard en piano. De hele wereld trok toen aan onze neus voorbij en reageerde erg enthousiast op het optreden. Hele busladingen Japanners met camera’s rond de nek maakten elk hun eigen videoreportage van ons concert…
Toch is het altijd afwachten hoe mensen reageren, want beiaardmuziek is sowieso invasief en niet iedereen zit erop te wachten. Nu in Den Bosch viel ons een raar fenomeen op. Heel wat mensen toonden belangstelling, maar er waren ook mensen die me straal negeerden. Wat nog vreemder is, is dat deze mensen zich heel gemakkelijk in categorieën laten indelen. De geïnteresseerden waren veertigers en ouder. Ook kinderen worden aangetrokken door de klokken en die sleuren hun ouders mee. Dus dit was de groep die even bleef staan, dichterbij kwam kijken, foto’s en filmpjes maakte en applaudisseerde. De andere groep schijnbaar onverschilligen waren tieners, twintigers en jonge dertigers (tenzij ze al kinderen hadden).
Dit was erg opvallend en sinds zondag vraag ik me af waar het aan ligt. Heeft het met de leeftijd te maken? Misschien is het wel zo dat in bepaalde fases van ons leven we meer of minder open staan voor iets wat we niet gewoon zijn of niet verwachten? Of is die leeftijdsgroep tegenwoordig zo gebrainwasht dat ze slaafs navolgen waar sociale media mee vollopen of wat de ene of de andere influencer heeft ingefluisterd en al de rest is oninteressant? Een soort kuddegeest?
Misschien zijn dat die 500 000 mensen die een ticket voor de originele ka-drietjes gekocht hebben? Op zich niets op tegen. Ga maar eens goed feesten, leef je uit als je dat leuk vindt. Maar voor mij is het te veel gehypet en dan haak ik af. Studio 100 is daar een meester in. Ze zorgen ervoor dat je het idee krijgt dat je erbij moet zijn, dat je anders iets mist. Sociale media stromen over van K3-filmpjes en in het nieuws kan je ook niet om de tricolore senioren-meidengroep heen.
Mij ga je er dus niet zien. Ik hou niet zo van gesneden koek of soep uit blik. Ik laat me graag verrassen als ik naar een concert ga. Ik hoef op voorhand niet te weten wat ik mag verwachten. Dus ik ga graag eens naar kleine optredens van onbekende artiesten. Ondertussen zal ik de deuntjes van K3 op de beiaard spelen. Die liggen goed in het oor, zijn fijn meezingbaar en misschien kan ik er nog eens iemand mee verrassen als ze deze liedjes in een klokkenjasje horen.
Jan Verheyen