Vandaag ontmoette ik een vader van vier kinderen die hopeloos op zoek is naar werk. Hij schreef zich in bij alle mogelijke interim-kantoren. (In Houthalen zijn er negen). Tot op heden echter zonder veel succes. Hij toonde mij op zijn iPhone de sms'en die hij kreeg: "Morgen om 5 uur komen,"  enz. Of een andere: "Morgen u aanbieden bij X voor werk van 13uur tot 18uur."
"Ze behandelen mij als een reservewiel," zei hij. "Ik moet elke dag stand-by staan. Klaar in de startblokken om naar hen toe te snellen. Geen tijd zelfs om kennis te maken met wat voor soort werk ik zal moeten doen. Eén bureau vroeg me zelfs om effectief als reserve te fungeren voor als er iemand zou uitvallen."
Zijn we de nieuwe slaven? vroeg ik.
"Mijn kinderen sporten alle vier. Het lidgeld van de sportclubs doet me de nek om. Ik vroeg aan het OCMW of zij dat konden betalen. Neen meneer, want u hebt nog geld op een spaarrekening. Ik moest namelijk eerst een uittreksel van mijn bankrekening voorleggen. Moet ik dan eerst het spaargeld van mijn studerende kinderen erdoor jagen? Ben ik dan geen goede huisvader die een appeltje voor de dorst aan de kant houdt? Neen dus. Ik moet eerst verzuipen vooraleer ze mij zullen helpen. Ook dit is Houthalen-Helchteren..."
Jef LINGIER