Een nieuwe lente, een oud, afgezaagd geluid. Er zijn verkiezingen op komst en we worden weer om de oren geslagen met loze beloften en simplistische slogans die je in minder dan één zin een betere wereld beloven. Slogans zonder inhoud, maar lekker gemakkelijk te behappen. Want dat hebben de mensen graag. Liever Mc Politiek dan een bord gezonde soep, waarin allerlei groenten en kruiden samen in het pannetje zwemmen.
We zijn toch geen kleuters die dreinen om ongezonde, vettige, hapklare brokken? We zijn toch verantwoordelijke ouders die begrijpen dat soep je gezond en sterk zal maken? Maar nee, liever dan de moeite te nemen om samen te leven, zoeken we liever naar gemakkelijke oplossingen en zondebokken.
Dichter Stefan Hertmans verwoordde het heel klaar: “een samenleving waarin begeerte, prestatie en na-ijver regeren, zal een maatschappij van chronisch gestreste burgers opleveren.” De reclame spiegelt je voor dat je het toch beter voor elkaar hebt dan je buurman. Wat zal hij jaloers zijn dat het gras bij jou echt groener lijkt. Daar gaat het mis! Want in zo’n totalitair systeem van meer-meer-meer voor mij-mij-mij, waar hebzucht goed is en de anderen alles van ons wil komen afpikken, verliezen we wie we in oorsprong waren. Zorgzaam, bewust van elkaars noden en bereid om voor elkaar in te staan. Zorgen vraagt tijd. Aandacht vraagt tijd. Soep maak je niet in 30 seconden.
Een cultuur waar alles snel en in korte zinnen moet en waar we steeds ons eigen succes afwegen tegen dat van een ander, zal ons nooit de tijd en rust gunnen om alles helder te zien. Het zorgt voor een politiek landschap waarin overhaaste beslissingen en veel geschreeuw uiteindelijk maar weinig wol opleveren. En dat terwijl er heel wat mensen zijn die de loze beloften van de kop op de verkiezingsposter elke dag wél waarmaken. Of toch pogingen doen, maar zich stuklopen op de regeltjes of het gebrek aan medewerking. De handen aan het bed, de vrijwilligers, de goede buur of zorgzame huisvaders en -moeders, de sportcoach die belangeloos langs het veld staat,... U, die de kantjes er niet vanaf loopt, maar doet wat gebeuren moet. De helden van alle dag. U bent het die de wereld beter maakt. Die soep kookt en bedeelt. Die de afwas doet. Die, als de soep van vandaag wat te zout of aangebrand was, morgen met evenveel ijver aan een nieuw recept werkt.
Laat er soep zijn. Voor alle burgers. En zet een bordje bij voor wie honger of kou heeft. Er is genoeg voor iedereen.