Iemand vond het onlangs nodig mij te corrigeren toen ik Lommel een
gemeente noemde. Lommel was een
stad, vond hij, geen gemeente.
Mijn uitleg dat alle steden en dorpen ook gemeenten zijn, stuitte op meewarig ongeloof. Toch zijn ook Antwerpen en Brussel gemeenten. Sommige hebben de titel ‘stad’ verworven om historische redenen. Andere – zoals Lommel – werden ‘stad’ na een publicatie in het Staatsblad. Wat er overschiet zijn – het spijt me – dorpen! Ja, jullie daar in Neerpelt en Overpelt, jullie wonen in een dorp! Om van Hechtel-Eksel maar te zwijgen! Jullie zijn dorpelingen!
Terloops reik ik mijn stedelijke hand naar Harrie Beks in de stad Hamont.
De kern van ons centrum heet nochtans wel officieel ‘Dorp’! Knoop daar maar een touw aan vast!
Taalkundige Jos Jansen mag dan een boek over het Lommels gepubliceerd hebben, er worden hier onderling erg verschillende dialecten gesproken. Zo leunt het Stevensvennens sterk aan bij het Mols. Een deel van de inwoners van de Barrier wankelt tussen Lommels en ‘Luiks’. En wat voor taaltje is me het Kerkhovens, zeg! Waar bijvoorbeeld het voltooid deelwoord van zitten ‘gezoten’ is! En dan zwijg ik nog van de meer dan vijfduizendkoppige Nederlandse inwijkelingengroep die een lingo hanteert waarvan zij – en alléén zij – denken dat het behoorlijk Nederlands is.
Terug naar het merkwaardig geografisch fenomeen dat Kerkhoven heet. Wisten jullie dat Kerkhoven beschikt over een ‘driegemeentenpunt’? Die parochie bevindt zich immers op het grondgebied van Lommel, Hechtel-Eksel en Balen!
Ooit heeft dat wel eens voor ernstige meningsverschillen gezorgd. Zo behoort de ene kant van de ‘Zwarte Weg’ tot Balen en de andere tot Lommel. Destijds was er aan weerszijden van die weg een café en bij kermissen mocht de ene de deuren open houden tot ‘de lorren (leeuweriken) floten’ terwijl de andere, schuin daartegenover, om één uur dicht moest.
De tijden veranderen. De cafés zijn verdwenen en de bijhorende schermutselingen behoren tot de geschiedenis.
En lorren fluiten er ook al niet meer.
Chel Driesen