Jordi Meeus, de Lommelse sprinter in hart en nieren met oog voor explosieve aankomsten, heeft zijn tweede Tour de France uitgereden. Aanvankelijk was het nog onzeker of hij geselecteerd zou worden voor de Tour, maar vervolgens toonde hij zich strijdlustig en zeer professioneel.
Op 7 juli, tijdens etappe 3, kwam Meeus ten val in het peloton, ongeveer drie kilometer voor de finish. Ook Remco Evenepoel werd meegenomen in de crash. Meeus bleef langer liggen, maar volgens de vijfkilometerregel verloor hij gelukkig geen tijd in het algemeen klassement. Er was wat angst voor een sleutelbeenbreuk, maar die bleek ongegrond, al deden zijn linkerschouder en gezicht flink pijn. Dag na dag volgde de ploeg medische beoordelingen; gelukkig zonder fracturen of hersenschudding, maar de pijn bleef voelbaar en complicaties lagen op de loer. Maar hij beet door, en de stijfheid viel uiteindelijk mee.
Op 23 juli sprintte Meeus naar een sterke tweede plaats in de 17e etappe in Valence, ondanks lastige regenomstandigheden en een grote valpartij net voor de laatste kilometer. Hij kwam nipt te kort en moest de winst aan Jonathan Milan laten die zijn tweede zege boekte. Alleszins een mooie podiumplaats voor Meeus.
Ondanks zijn eerdere val en de pijn bleef Meeus consequent in koers zonder verdere crashincidenten. Hij behaalde geen nieuwe podiumplaatsen, maar bleef koersrijden onder moeilijke omstandigheden. En dat op zich is een mooie prestatie, die met zijn tweede plaats in Valence extra glans kreeg.
Uiteindelijk finishte hij als 158ste op 160 deelnemers, en voorlaatste Belg.