Gisteren werd, in een twee keer volle zaal in De Adelberg de kortfilm 'Hakketuf' van Laurens van Herk, een jonge Lommelse regisseur en kersvers alumnus aan de filmschool RITCS in Brussel met muziek van Seppe Roosen, voorgesteld. Met Hakketuf wil Laurens een verhaal vertellen over broederliefde waarbij hij de jongste broer Benji gebruikt als katalysator. Jonge puber Mikke beleeft, samen met zijn broers Siem en Pauwel, een jeugd vol kwajongensstreken op de Kempense boerenbuiten. Wanneer zijn moeder op late leeftijd en met de nodige complicaties bevalt van een nakomeling Benji, wordt zijn leven en dat van zijn twee broers compleet overhoop gehaald. Benji is namelijk half mens half koe en kan niet bewegen en niet praten. De kortfilm legt de nooit eerder vertoonde verschillen tussen de drie oudste broers bloot en doorbreekt de zwijgcultuur binnen een typisch plattelandsgezin.
De film werd ingeleid door Stef Pennemans van het Forum Cultuur dat een platform biedt aan jonge Lommelse makers, en dus ook aan Laurens van Herk, als kersvers Lommels regisseur, de kans bood om zijn afstudeerfilm 'Hakketuf' te tonen aan het grote publiek. Schepen Peter Vanderkrieken stelde in zijn toespraak Laurens kort voor aan het publiek. Laurens, afkomstig van Heide-Heuvel, gevoetbald bij Verbroedering, gestudeerd aan WICO Campus Sint-Jozef en lid en leiding geweest van KSA Lutlommel. Met andere woorden: een echte Lommelaar. Peter was lovend over de kortfilm die een ode is aan het platteland in al zijn facetten in een Lommels decor. Met zijn film brengt Laurens een kort maar krachtig verhaal waarmee hij de toeschouwer op een subtiele manier tracht te raken. Hij wil iets doen met het publiek, de mensen ontregelen of troosten, fascineren of schokken, opvrolijken of kwaad maken, prikkelen of tot rust brengen, ontroeren of verbazen. Kortom, zijn verhaal zal het publiek niet onberoerd laten.
Maar Hakketuf, wat betekent dat eigenlijk? Het is een Lommels dialectwoord dat staat voor iemand die van geen kleintje vervaard is, wat past bij de jongste telg Benji, zegt Laurens in het gesprek achteraf met Bart Hens. Het is ook een klanknabootsing van een sputterende motor, die de broederschap tussen de drie oudste broers symboliseert, een motor die begint te sputteren vanwege Benji.
Laurens houdt van scenario's met een hoek af en wil met zijn films een lach en een traan opzoeken. Het hele proces van de kortfilm van een klein kwartier - scenario schrijven, opnames met regie en montage - nam precies een jaar in beslag. In die periode werd de film eigenlijk drie keer gemaakt, want in iedere fase blijken sommige dingen toch beter te werken dan voorzien en omgekeerd. Voor hem was het ook belangrijk de film te draaien in Lommel. De stad en omgeving komen prominent in beeld, want qua filmlocaties is Lommel gewoon ongelooflijk. Schepen Vanderkrieken hoopt dus dat alle Lommelaars de kortfilm mee zullen uitdragen als Lommels streekproduct. Want het is een regelrecht pareltje waarvan iedere Lommelaar zal zeggen: "Diejen is van os kanten".
Laurens heeft uiteraard nog grote plannen voor de toekomst, en sluit het maken van langspeelfilms dus helemaal niet uit. Samen met het enthousiaste publiek kijken ook wij dus uit naar een mooi vervolg van zijn nog prille filmcarrière. Succes, Laurens!
Op de foto boven zie je Laurens van Herck samen met het bestuur van Davidsfonds Lommel, één van de belangrijkste sponsors van de film. Voorts werd er geld ingezameld via een crowdfunding, het organiseren van een kwis en enkele andere sponsors.
(Foto's Robert Boons)