Afgelopen dinsdag vertrokken de KSA Lutlommel meisjes op Joepietocht, een vier dagen lange tocht van in totaal 100 km - of tenminste, dat hoopten ze toch - vanaf een onbekende startplaats naar een al even onbekende bestemming. Samen met hen waren er nog meer dan 3.100 andere KSA'ers die deelnamen aan de tocht, in elf tochten vanaf andere startplaatsen verspreid over verschillende provincies. Om hun weg te vinden moesten ze gebruikmaken van verschillende tochttechnieken, zoals het oplossen van raadsels en doolhoven. Ze waren op elkaar aangewezen om de eindstreep te halen en moesten rekenen op de gastvrijheid van Vlaamse gezinnen om te overnachten.
Met de auto vertrokken ze naar Hasselt waar ze de trein - de
Joepie-express - namen naar hun startplaats die
Aalter bleek te zijn.
De
eerste dag stapten ze 26 km bij elkaar om aan te komen in Gent, waar ze hun eerste slaapplaats moesten zoeken. Die vonden ze in een scoutsheem. Op
dag 2 stonden maar liefst 33 km op het programma, tot in Lokeren. Hier moesten ze natuurlijk ook een slaapplek zoeken die ze vonden bij het huis van de pastoor. Ondertussen had haast iedereen wat blaren verzameld en begon de vermoeidheid parten te spelen. Maar enthousiast gingen ze door voor de
derde en laatste lange tocht van 30 km. Die bracht hen tot in Beveren-Waas. Daar vonden ze een slaapplek in een oude feestzaal bij een super gastvrije vrouw die hen zelfs op pizza’s heeft getrakteerd! De volgende ochtend kregen ze ook nog warme chocolademelk en konden ze er weer tegen voor de
vierde en laatste dag. De tocht was deze keer wat korter - 10 km - en leidde hen naar hun eindbestemming: de mysterieuze stad X.
En stad X was
Zwijndrecht. Daar kwamen alle Joepie-wandelaars samen op het slotterrein aan Sportcentrum Den Draver. Een grote ontlading, want daar keken de meisjes natuurlijk allemaal al vier dagen lang naar uit. Daar werden ze getrakteerd op een spetterende slotshow. Er waren kraampjes met eten en drinken en verschillende activiteiten om te doen. Ze konden de dansbeentjes losgooien op de beats van DJ’s, de laatste beetjes energie loslaten op een klimmuur of gewoon bekomen in een hangmat of in het gras. Het was er zeer gezellig.
Op hun hele tocht hebben ze veel geluk gehad met het weer. Terwijl het hier in Lommel toch wel geregend heeft bleef het tijdens hun hele tocht droog, en het was niet te warm. Ook hun raadsels hebben ze altijd goed weten op te lossen. Ze zijn dus nergens verkeerd gelopen wat hun tocht niet nodeloos langer maakte. Ondertussen zijn ze met de trein terug tot in Lommel gereisd, met een rugzak vol fijne vriendschappen en hopen mooie herinneringen. Het was een gebeurtenis om nooit te vergeten!