Na de profronde in Zevenbergen, een criterium in Nederland waar Jordi Meeus tweede werd na zijn teamgenoot, de Nederlander Danny van Poppel, kwam Jordi Meeus nog eens terug op zijn pijnlijke val in de derde rit van de Ronde van Frankrijk. Die val leidde tot een ware lijdensweg.
In de finale ging hij hard onderuit op het hete asfalt, waarna drie renners met hun fietsen op hem inreden. Daarbij liep hij tal van schaaf- en brandwonden op: zichtbaar paarse plekken op pols, hand, elleboog, knie en enkel, diepe wonden op knieën en elleboog, een grote wond aan zijn schouder en brandplekken op zijn rug door een nog draaiend wiel dat zijn vel verbrandde.
De pijn en de wonden zijn nu, weken later, nog altijd niet verdwenen. Dagelijks kost het hem zo’n twee uur om alles te verzorgen en te douchen.
Door de gevolgen van de val kwam zijn Tour-planning op losse schroeven te staan. Nadat hij zich in de eerste etappe liet verrassen door de wind miste hij nadien zijn kans door het letsel. Pas na ruim een week sprintte hij weer mee, met een achtste plaats als eerste resultaat. Uiteindelijk kon hij slechts twee keer écht meesprinten: één keer werd hij achtste, de andere keer knap tweede.
(Bron Algemeen Dagblad)