Gisterenavond was het tijd voor muziek in de Adelberg. Tijd voor twee broers die avond aan avond hun duivels ontbinden en doen waar ze goed in zijn: zingen alsof hun leven ervan afhangt! Met een paar welgemikte woorden laten Raf en Mich Walschaerts van Kommil Foo een zaal bulderen van het lachen, om dan, met één blik, één noot, één minuscuul gebaar, diezelfde zaal muisstil te krijgen. Dat ook. Met een splinternieuwe plaat - een titelloos album - onder de arm en een handvol steengoede virtuoze muzikanten in hun achterzak. Hun nieuwe album biedt een verzameling songs die het karakteristieke Kommil Foo-geluid naar nieuwe hoogtes tilt. De liedjes als vanouds vol scherpzinnige observaties, ontwapenende melancholie, maar ook de herkenbare absurde humor waar Kommil Foo om bekend staat
Veel nieuw werk maar afsluiten deden ze met het o zo mooie 'Ruimtevaarder'. Pakkend, prachtig mooi! (LdB)