Lommel United ging in Roeselare op zoek naar de drie punten, met het oog op het Tweede periodekampioenschap. Het werd echter een pijnlijke 3-1 nederlaag met twee strafschopdoelpunten van de thuisploeg.
De eerste 20 minuten viel er erg weinig te beleven in Roeselare. Het eerste gevaar kwam van Lommel in de 20ste minuut, toen Gano een knappe voorzet van Gaethofs net niet op het hoofd kon nemen. Een vijftal minuten later moest de plaatselijke keeper Lentz in laatste instantie een kopbal van Gano uit de winkelhaak zweven, terwijl aan de overkant Thoelen minder moeite had met een kopbal van Vandenbussche. De 38ste minuut was een dramatische, toen de scheids een penalty floot wegens een aangeschoten bal. De thuisploeg liet het kerstcadeau niet liggen en Di Lallo scoorde vanop de stip de 1-0, meteen ook de ruststand.
De tweede helft begon met een vrijschop van Marcos over het doel van Thoelen. Aan de overzijde pakte Lentz een schuiver van Gano. Lommel kwam meer en meer dreigen en drong Roeselare nu terug op de eigen helft. En vlak voor het uur kon Sam Vanaken dan toch de verlossende aansluiter scoren met een lage schuiver: 1-1. En nu bleef Lommel komen. In de 66ste minuut mistte Scheelen dé kans op de 1-2, maar amper enkele minuten later kreeg de thuisploeg alweer een strafschop, nu na een doorbraak van De Rechter die onderuitgehaald werd door Goossens, die hiervoor ook nog eens rood (tweede geel) kreeg. De Rechter zette de penalty zelf om, 2-1 dus. Roeselare kreeg nadien nog een goeie kans na voorbereidend werk van o.a. Euvrard, maar de knal van Di Lallo ging net naast. Ook Boli probeerde het nog eens van ver, maar zijn bal ging vrij ver over. Lommel bleef wel goed meevoetballen en probeerde nog te drukken, maar échte kansen kwamen er niet meer. Dankzij de grotere ruimte die er uiteraard ontstond, kon de thuisploeg vlak voor affluiten zelfs nog een echte veldgoal maken via Mbuba, 3-1, meteen de eindstand.
Besluit: United ging hier onterecht onderuit na twee strafschoppen, waarvan er zeker een onterecht was. Een gelijkspel was het minste wat onze jongens vandaag verdiend hadden.