Volgens de 3-30-300-regel zou iedereen 3 goed ontwikkelde bomen moeten kunnen zien vanuit de woning, zouden boomkronen 30% van de wijk moeten bedekken als je op een luchtfoto kijkt, en zou iedereen op 300 meter van een publieke groene ruimte van minimaal 1 hectare moeten wonen. Deze vuistregel werd bedacht door Cecil Konijnendijk, een Nederlandse professor in stadsbossen, op basis van wetenschappelijk onderzoek over de impact van bomen en natuur op de gezondheid van mensen en klimaatbestendigheid van onze woonomgeving. Lommel scoort 91,4 % wat betreft de 3 bomen, 25,8 % wat betreft het 30% bladerdek en 93,7 % wat betreft 300m van een park.
Op de 3-30-300 regel krijgt Lommel 24,60 %, goed voor de 14de plaats in de ranking van de 100 gemeenten met het hoogste inwonersaantal.
Globaal gezien is Greenpeace wel verontrust over de Belgische cijfers van Datalab. "Er is almaar minder plaats voor natuur in het dichtbevolkte en betonlievende België. België is het derde meest verharde land van Europa (na Nederland en Malta), en Vlaanderen de meest verharde regio van West-Europa. Elke dag verharden we in Vlaanderen 5 à 6 hectare en in Wallonië zo’n 3 hectare grond. De openbare ruimte wordt dus aan een sneltempo volgebouwd. Dan wordt het wel heel erg moeilijk om iedereen op 300 meter van een hectare open ruimte te laten wonen en werken. Bossen zijn de grote verliezers van die verharding, zeker in Vlaamse woonkernen. Zo verdween sinds 2009 ruim 30 % van het bos en aaneengesloten hoog groen in woongebied en werd amper 70 % daarvan opnieuw ‘gecompenseerd’ in woongebied. Dat resulteert in een stadsvlucht van bossen in Vlaanderen: sinds 2009 zien we een netto afname van 10 % van het bos en aaneengesloten hoog groen in onze bebouwde omgeving", klinkt het in het rapport van Greenpeace.
(Archieffoto Robert Boons)