As ’t kaaw is zitte w’allemol te zagen, want dè duu ne miens gère: klagen. ’t Is gevowwerlek en glad op strowwet umdèèn ze vul te wennig strowiejjen. Ne miens beseffet vruug of lowwet ’t kan vriezen en ’t kan dowwiejjen. En neu kunde bekan niemir ossemen, lut stun werre’en of iet duun. ’t Gras sti dos en niemir gruun. Gennen onger, alleejen mè doohst. Ache zegt dè ge kaaw hét, dan pakte ne poohst, die miense kunne nog wennig verdragen en ’t zen nie alleejen d’aaw van dagen die zeggen dè ’t vruuger bèter weejer. Geleujeft mè: die aaw miense die zien neuw hunne peejer. De jeugd krupt ien e zwembad of ien zen kamer en denkt dèèn ze sesjowwel zen oppe sesjowwel media Twitter, Feesboek en dè getrek. Vruug of lowwet krijge ze ok ne slag van den hamer. Of van dè kromzitte pijn ien hunne nek. Nie dè’et zelf allemol zo goe weet, kweet al bekan niemer wa’k ten zjuust hem gezeet. Kweet van de wermte niemir wor kruipen... Makt gaaw plak, want ik gon er erges jenne zuipen! (Bijdrage Danny Vandenberk)