Zaterdag 6 september 2014
United kreeg vanavond Woluwe-Zaventem op bezoek, een ploeg die amper één puntje minder sprokkelde dan de thuisploeg. En het won meer dan verdiend met 2-0.
Het eerste kwartier was voor Lommel, toch wat balbezit betrof, want echte kansen kwamen er niet direct. Een eerste dreiging was er pas op het kwartier, bij een goeie voorzet van Gaethofs die in het zijnet belandde. Op de 20ste minuut was het dan toch prijs voor United, toen Neven een hoekschop die op de deklat belandde netjes in de goal tikte: 1-0. En United bleef baas nu. Amper vijf minuten later zagen we een goeie voorzet van Scheelen, maar niemand kon er bij om de 2-0 te scoren. De kansen bleven nu komen, maar óf Vujanovic óf de deklat stonden in de weg. Gerust werd er met een meer dan verdiende voorsprong, de bezoekers waren amper over de middellijn geweest deze eerste helft.
Bij aanvang van de tweede helft brachten de bezoekers Muzembo erin voor Dehondt. Amper vijf minuten ver moest Vujanovic zich alweer reppen op een goed schot van Lommel. Na een tiental minuten kwamen de bezoekers dan eindelijk ook eens in de buurt van Thoelen, maar het schot van Weynants was veel te zwak om onze goalie te verontrusten. En even later kwam er zelfs bijna een tweede kansje voor Zaventem bij een slechte terugspeelbal op Thoelen, maar Van Den Heuvel kon er gelukkig net niet bij. En toen de bezoekers dan meer begonnen aan te dringen, toonde Regales nog eens zijn klasse en plaatste hij de bal in de verste hoek, nadat hij zich alleen had doorgezet, en zo werd het dan toch 2-0. Amper terug afgetrapt, kreeg United alweer een reuzenkans, maar dit keer kon de bezoekende goalie de bal van Scheelen in hoekschop werken. Echte kansen kwamen er nadien niet meer, de bezoekers konden nog wel een vrijschop vlak voor de zestien versieren, maar deze ging in muur verloren, en Neven trapte voor Lommel een vrijschop aan de tweede paal hoog over. Eindstand dus 2-0.
Besluit: een meer dan verdiende overwinning voor Lommel United, waarbij ze (eindelijk) eens lieten zien wat ze in hun mars hebben. (Jan Buyens)