Vandaag lanceren we de Wandelwaaier. Leden van onze redactie rijden ergens naartoe - liefst met de fiets -, laten die daar (even) staan en maken vanaf dat punt een interessante, deugddoende wandeling. Ze maken onderweg foto's en schrijven er nadien een verslag over, zodat ook de lezer kan meegenieten en die wandeling kan maken. (Ook lezers kunnen zo'n wandeling insturen, inclusief foto's en verslagje, en als ze de moeite is komt ook hun wandeling online).
Vandaag dus de eerste wandeling.
"Geen weer om een hond door te jagen! Laat staan om te gaan wandelen. Tenzij je het natuurlijk niet erg vindt om af en toe een geut water over je kop te krijgen. Maar daar zijn paraplu's en waterdichte jassen voor uitgevonden. Op de wandel dus! We hebben toch al lang genoeg binnen gezeten zeker!
Naar de Sahara? Ja, best goed. Al verkies ik te vertrekken aan de kant van de Zeisstraat. Minder toeristisch, en je duikt daar direct de natuur in. Fiets dus tegen een boom, en op stap!
Je vertrekt aan knooppunt 23, aan een terrein met een tent op, een houten tipi, een kabelbaan, een Cosmogolem. Klaarblijkelijk om als feestterrein te verhuren. Via het wandelroutenetwerk gaat het meteen de kleine wegjes op. Aan deze kant van de Sahara staat een bos met heel grillige bomen. Allemaal krom en scheef, vast heel griezelig in het donker. Het lijkt wel een betoverd heksenbos! Maar het is een ware speeltuin voor de creatieve bosfotograaf. Onderweg staan zelfs al piepkleine paddenstoeltjes! Het zal van de vele regen zijn, want hopelijk is de herfst toch nog heel ver weg!
Vanaf knooppunt 8 kom je relicten uit een industrieel verleden tegen. Tot 1967 was dit terrein immers het decor voor munitietesten van het bedrijf PRB. Granaten en mijnen werden getest, en er werden proeven uitgevoerd met raketaandrijvingen (!) en militaire munitie. Je komt de bunker, de vernietigingsput, de piramide tegen, én een bord met alle uitleg erop. Maar je merkt  ook heel klein bekertjesmos op de schrale grond, en de natuur op het vroegere stort van Lommel groeit en bloeit ook welig. Met daarboven prachtige wolkenformaties.
En midden in het dennenbos, met kaarsrechte dennenbomen voor de mijnindustrie van destijds, staat opeens een meerstammige eik de heerlijke zonnestralen op te vangen. Ja, zonnestralen! Die waren er gelukkig ook, naast enkele regenbuien. Het fietspad naar de Maatheide steek je ook over. Bij terugkomst ga ik dan toch maar naar het water van onze Sahara. Het blijft toch wel een erg mooie plek waar je heerlijk tot rust kan komen. En het plukje gras? Dat staat daar te pronken in de zon, tegen een prachtige wolkenlucht!
Voor de geïnteresseerden: volg knooppunten 23 - 7 - 6 - 4 - 8 - 3 - 30 - 31 - 32 - 10 - 23. Kijk en geniet! Deze wandeling is 5,3 km lang. Maar met de knooppunten kan je ze zo lang maken als je zelf wil."