Vaak is de oorzaak het gevolg van een gevolg. Dat moet ons hoogste rechtscollege, het hof van cassatie, ook hebben gedacht toen het op 21 oktober 2011 oordeelde dat, als een echtgeno(o)t(e) "een zware fout" maakt, hij of zij niet automatisch alle rechten verliest op een onderhoudsgeld na echtscheiding. Van belang is na te gaan of een zware fout van de andere echtgenoot niet de echte oorzaak is van de "ontwrichting" van het huwelijk. De uitspraak van het hof van cassatie maakt dat bij processen over onderhoudsgeld regelmatig de geschiedenis van de teloorgang van een huwelijk uit de doeken wordt gedaan.
Zo was er een kroostrijk gezin in de streek van Aarlen waarvan de vrouw "thuis bleef" om voor het huishouden en de kinderen te zorgen. De man kon er op die manier twee jobs op na houden. Na twaalf jaar huwelijk startte de vrouw een echtscheidingsprocedure en eiste een onderhoudsgeld. De man weigerde omdat het huwelijk volgens hem op de klippen liep door een buitenechtelijke relatie van de vrouw. Waarop de vrouw zei dat de echte oorzaak van de breuk in jarenlange pesterijen lag. De man was altijd weg, weekend of geen weekend. Als hij thuis was, sliep hij. Hij zei niets en van het familiale leven wilde hij niets weten. Het enige wat ze nog samen deden was ruzie maken en ze vertoonden zich nooit meer als koppel. De vrouw mocht de huishoudrekeningen niet meer zien en de man beledigde haar in het bijzijn van de kinderen. Toen zij uiteindelijk het huis verliet, zonder geld maar met één van de twee gezinswagens, legde de man klacht neer bij de politie wegens diefstal. Het hof van beroep van Luik kende de vrouw onmiddellijk een voorlopig onderhoudsgeld toe en vond dat de feiten "gepleegd" door de man van die aard waren dat er geen verband was tussen het overspel van de vrouw en de mislukking van het huwelijk.
Er is dus hoop voor wie ten einde raad troost zoekt in vreemde armen. Let wel: de volgorde van de gebeurtenissen is essentieel. Eerst moeten er de pesterijen zijn en dan de overspelige relatie. Maar dat had u wellicht begrepen.
Jan Bouly
(De auteur is advocaat)