Jules-Jan Winters, een
14-jarige doelman uit Pelt, maakt deze zomer de overstap
van PSV Eindhoven naar Club Brugge. Voor Jules-Jan, die zijn eerste voetbalstappen zette bij de Grote Heide, is het een droom die uitkomt: “Ik ben al fan van Club Brugge sinds ik klein ben.”
Het parcours van Jules-Jan leest als een klein voetbalavontuur. Hij begon als voetballer op vijfjarige leeftijd bij Sporting Grote Heide, maar schakelde na vier jaar over naar het keepersvak – een keuze die zijn carrière in een stroomversnelling bracht. Via Esperanza Pelt, Dessel en Lommel belandde hij op twaalfjarige leeftijd bij PSV Eindhoven.
Daar volgde hij twee jaar lang een topsporttraject in een sportklas, met dagelijks trainingen en lessen in Eindhoven, maar ’s avonds keerde hij telkens terug naar huis in Pelt.
“Het was pittig, maar met een privéchauffeur die de club ter beschikking stelde en een goede planning viel het te doen,” zegt zijn vader.
Toch was de lokroep van Club Brugge te sterk. “Ik geloof dat de keepersopleiding in België beter aansluit bij mijn profiel,” zegt Jules-Jan. “En Club Brugge is mijn favoriete club, dus de keuze was snel gemaakt.” Maar elke avond in zijn eigen bed slapen, zal er het komende jaar niet meer in zitten.
Die voorliefde voor Club Brugge heeft Jules-Jan niet van vreemden. Papa Roland vertelt dat zijn vader, Jan Winters (nvdr de vroegere gemeenteontvanger van Neerpelt) hem elk jaar, bij het begin van het voetbalseizoen meenam naar de Brugse Metten. Daar speelde Club telkens tegen een topclub. Ook Jules-Jan ging met zijn vader al meermaals naar topmatchen van Club Brugge kijken.
Vanaf volgend seizoen speelt hij dus in de U15 van Club Brugge. De trainingen starten op 21 juli. Tijdens het schooljaar verblijft hij op internaat, in de vakantieperiode stelt de club een verblijf ter beschikking.
Jules-Jan is ambitieus en realistisch. Zijn grote droom? Ooit onder de lat staan bij FC Barcelona. “Maar eerst wil ik me bewijzen bij Club Brugge,” zegt hij vastberaden. Op de vraag wie zijn favoriete keeper is, hoeft hij niet lang na te denken: “Ederson van Manchester City, al kijk ik naar heel veel keepers.”
Dat Jules-Jan al serieus met zijn sport bezig is, blijkt uit alles. Van slaapritme en eetgewoontes tot zomertrainingen in de tuin: discipline is voor hem vanzelfsprekend. “Ik weet dat ik veel moet laten, maar dat heb ik ervoor over.” Of de studies er niet onder lijden? “Neen, ook daar ziet de club op toe. Bij PSV waren er een paar medespelers die niet zo’n goede resultaten op school meer haalden. Die moesten dan een paar trainingen overslaan om bij te studeren.”
Of hij al een manager heeft? “Dat is mijn papa”, is het antwoord. Die vult aan dat dit eigenlijk meer het vervullen van de ‘ouderlijke plicht’ is. Financieel valt er overigens niets te regelen, want onder een bepaalde leeftijd mogen jonge sporters niet betaald worden. Daartegenover staat wel dat de clubs veel investeren in de spelers, in ruil daarvoor eisen die clubs dan wel de volledige inzet van de speler.
Naast voetbal heeft Jules-Jan trouwens nog een passie: wielrennen. “Ik deed dat vroeger graag met papa, maar er bleef steeds minder tijd voor over.” Skiën daarentegen is uit den boze: “Dat mag niet van de club, te gevaarlijk.”
In augustus vertrekt Jules-Jan mogelijks al met Club Brugge op internationaal toernooi naar China. Een volgende stap in zijn indrukwekkende traject, dat begon op de voetbalpleintjes van Pelt.
Marc Faes