Het leven van een tuinman gaat niet altijd over rozen. De tuinman waar het hier over gaat kreeg te maken met de buren van de dame van wie hij de tuin onderhield. Het snoeiafval voerde hij af met een remorque. Eén bak gazon kapte hij achteraan in de tuin tegen de draad. Hierin zaten mogelijk kleine restjes taxus, verklaarde hij aan de politie. Aan de andere kant van de draad – bij de buren dus – lieten later twee ezels en een geit het leven. “Omdat de dieren door de draad van de taxus aten”, volgens de buren van de dame. Kan niet, zei de politie want geiten kunnen niet door de draad eten. Kan wel, zei het hof van beroep van Antwerpen, want de politie stelde nota bene zelf vast dat de geiten en de kippen met hun kop door de mazen van de afsluiting kunnen. De tuinman opperde dat hij niet kon weten van de dieren, omdat er geen dieren waren toen hij de tuin deed. Het hof was niet overtuigd en vond dat de tuinman toch moest zien dat het terrein achter de draad kaal gevreten was, tot waar de dieren konden reiken. Dat de afsluiting niet deugde en de dieren te weinig eten kregen en daarom aan de taxus gingen, vond het hof ook geen argument om de tuinman vrij te pleiten. Dat de beesten te weinig eten kregen was niet bewezen en de afsluiting was in orde. Niet in orde vond het hof dat een tuinman afval met (giftige) taxusresten tegen een draadafsluiting plaatst, terwijl dieren ervan kunnen eten. Het veroordeelde hem tot € 825,00 schadevergoeding omwille van het verlies van de dieren.
Jan BOULY
(De auteur is advocaat)