Toen ik enkele dagen geleden de krant opensloeg, dacht ik werkelijk dat het 1 april was in december. Er waren twee bijzondere berichten die mijn aandacht trokken. De komende modernisering van de Pandur-panterwagens van defensie zouden voor gevolg hebben dat onze soldaten er niet meer in passen. Hoe hilarisch is dat! Het tweede bericht ging over het fata morgana van een nieuw voetbalstadion in West-Limburg met zicht op zee, ’t is te zeggen, met zicht op het Albertkanaal. Is dat geloofwaardig? Terug naar de problemen van defensie. Eigenlijk komt het er op neer dat kandidaat-militairen die vroeger afgekeurd werden omdat ze te klein waren, nu plots op de eerste rij staan en als toppers moeten worden beschouwd om aangeworven te worden. Ik kan mijn verbeeldingskracht niet aan banden leggen in dit soort situaties en ik zie als bevelhebber voor die elitegroep van kleintjes plots stand up-comedian William Boeva opdagen. Zou hij een dergelijke carrièreswitch zien zitten? Hij kan in ieder geval het moreel van de troepen hoog houden door af en toe een performance te geven om het lachniveau op peil te houden. Met die eventueel te klein geworden pantservoertuigen wordt toch al gelachen, dan is iemand als William Boeva daar toch perfect op zijn plaats om het probleem een luchtige verpakking te geven. Zijn de beentjes te kort om aan de pedalen te geraken, dat zetten we er toch een blokske op. Of is defensie de pedalen nu al kwijt?
Een groep investeerders wil een nieuw voetbalstadion bouwen langs het Albertkanaal. Revolutionair is dat één zijde van het stadion open zal zijn waardoor er een zicht op het water ontstaat. Een gewaagd ontwerp dat zeker maar wie gaat er spelen? Men droomt nu al van de Jupiler Pro League. Ik geloof niet in dit soort geforceerde voetbalideeën. Ten eerste kan je zoveel plannen maken als je wil, op papier of tegenwoordig virtueel in 3D is alles mogelijk, maar hoe ver liggen die plannen af van de werkelijke uitvoering. Enkele kilometer of lichtjaren verwijderd? Dan zou ik als investeerder kiezen voor een totale modernisering van het Mijnstadion in Beringen. Daar staan stevige fundamenten, letterlijk dan, maar er zijn ook historische en sportieve voetbalfundamenten aanwezig die we te danken hebben aan de hoogdagen van FC Beringen. Is het renoveren van dat stadion onmogelijk. Ik geloof het niet. Voor fusieclub Racing Genk er was en Waterschei in het huidige stadion speelde, was dat stadion vergelijkbaar met het huidige Mijnstadion in Beringen. En kijk nu eens wat er in Genk staat? Waar geld is, is een nieuw voetbalstadion mogelijk. De investeerders hebben geld en het is natuurlijk spetterend als vuurwerk om uit te pakken met een blits ontwerp zoals het nu bekend is geworden. Bedenk echter dat je in het voetbal, zelfs met karrevrachten geld, niets kan forceren of dromen kan kopen. Of moet ik ene M.C. onder de aandacht brengen die door zijn paars-witte droom al alle kleuren van de regenboog heeft gezien? (Martin Vanierschot)