Vandaag een duogesprek met
Marc Deferme en Julie Vanhove, respectievelijk trainer en voorzitter tijdens de laatste dagen van Beringen FC. Marc Deferme (°1960), is geboren en getogen in Koersel, Julien Vanhove (°1948) is geboren en getogen op de Geiteling in Beringen. Beiden zijn van jongs af aan supporters van Beringen FC.
"Ik kende als kind Marcel Put en ging met hem mee naar de trainingen en zo werd ik als snel fan van Beringen FC en dat is altijd gebleven. Mijn voetbalcarrière was snel voorbij, ik heb een tijdje bij Beringen FC gespeeld toen Kees Rijvers trainers was maar door kwetsuren kon ik geen grote brokken maken. Maar ik wilde wel in het voetbal blijven en ben dan de trainersschool bij Pierre Berx in Lommel. En zo werd ik coördinator van de voetbalopleidingen in het deeltijds onderwijs, dat heb ik dertig jaar gedaan", zegt Marc.
Daarnaast was hij trainers bij verschillende Limburgse clubs.
"Ik ben begonnen als trainer van de EUFA's van Beringen FC met Massimo Caruso toen als speler, later assistent-trainer bij Donato Lallo, Beringen FC speelde toen in derde nationale. Onze eerste match herinner ik me nog goed, voorzitter Elen was razend toen we 3-0 achterstonden in Braine, met zijn blinkende schoenen stapte hij door de modder naar de kleedkamer. Na Lallo werd Michel Kenis trainer, een man waar ik veel respect voor had. In die periode leerde ik ook Harm van Veldhoven en via hem kwam ik later bij Lommel SK terecht. Later kwam er kink in de kabel tussen Michel en mij nadat ik in Beringen hoofdtrainer werd nadat Michel door het bestuur werd ontslagen. Ik ben een aantal jaren trainer gebleven in Beringen".
Julien was de laatste voorzitter van Beringen FC en kwam na Roger Elen eerder onverwacht aan het roer.
"Ik was supporter van Beringen FC sinds seizoen 1963-64. Dat jaar speelde Beringen de halve finale van de Beker van België tegen Waregem en werd Beringen vice-kampioen na Anderlecht. Dat staat in mijn geheugen gegrift. Ik ben mijn hele leven supporter gebleven. En toen Elen ontslag nam, werd er in de vip gevraagd of er mensen waren die interesse hadden om in het bestuur te komen. Tony Hulsmans werd toen voorzitter, maar niet voor zolang. Tot slot werd ik de nieuwe voorzitter. Ik ben toen begonnen met de renovatie van het stadion, ze werd er een nieuw dak gelegd op de staantribune. Er kwamen toen ook investeerders op de proppen om een nieuw stadion te bouwen op de Motbemben. Maar die heb ik wandelen gestuurd. Op een bepaald moment kregen we ook de vraag van Heusden-Zolder om in Beringen te spelen. Zo ontstond Koninklijke Beringen-Heusden-Zolder(KBHZ), dat was geen echte fusie maar een samenwerking. De fusie tussen Beringen FC en Vigor Beringen tot KVK Beringen, Koninklijke Voetbal Kring Beringen, daar was ik geen voorstander van. Ik ben dan ook gestopt met mijn engagement voor FC Beringen toen KVK werd opgericht".
Mooie herinneringen
Marc:"Mijn mooiste jaar is toch mijn tweede jaar als hoofdtrainer, wij hadden toen een kern van 29 man. Het was ook een turbulente periode met het ontslag van voorzitter Elen in seizoen 88-89. Er bleef een grote schuldenberg achter. We gingen ondanks het vertrek van Elen verder met een nieuwe jonge ploeg, nog wat onervaren maar met heel veel goesting en enthousiasme. We behaalde toen een mooie vijfde plaats. Het volgend seizoen was dat weer een stuk minder. Ik stopte halverwege het seizoen en Nico Claessen nam toen over".
Julien: "Beringen was een fenomeen, ook de grasmat was legendarisch. Het was de club van de streek, gekend tot ver buiten de gemeentegrenzen".
Het einde van Beringen FC kwam onvermijdelijk in zicht. Het seizoen 2001-02 was het laatste.