Nog zestien keer slapen. Sinterklaas is een paar dagen geleden in gestrekte draf over de talloze zonnepanelen naar de haven gesneld waar zijn stoomboot met stampende motoren klaar lag om hem terug naar Spanje te brengen. Zijn knechten stonden al lang niet meer op het dek te lachen: het was immers bar koud hier en het kon niet vlug genoeg gaan. En de kerstman was al in aantocht hoor! Zijn kudde rendieren stond al ingespannen vóór de volgepakte koets te trappelen van ongeduld. Jaja, de concurrentie is moordend, ook in deze business. De heilige man met zijn mijter en witte baard is nauwelijks weg of de heidense papzak met zijn roodneuzige Rudolf komt al de hoek om gestoven.
Maar over een goede twee weken zijn we dus waar we wezen moeten: het zal weer Kerstmis zijn, het mundiale feest van de vrede. Nergens ruzie meer, laat staan oorlog. In Gaza vallen mensen die gisteren nog Hamas-terroristen waren Israëlische soldaten snikkend om de hals. Gijzelaars komen op de TV vertellen dat hun cipiers eigenlijk toffe kerels zijn en baby’s zitten te kraaien van pret op de schoot van zwaar bewapende soldaten. Ja, er zit hier en daar nog wel een bloedvlek op hun gezichtje. Maar dat zal vlug vergeten zijn.
En hoe zou het eigenlijk in Oekraïne zijn? Russen en Oekraïners zijn toch allebei christenen? En christenen beminnen hun naasten toch gelijk zichzelf? Daar zal de kerstvrede het toch zeker wel winnen van dood en vernieling! De vodka wordt bovengehaald en grijpensklaar op de rand van de loopgraven gezet. Waar ging dat conflict eigenlijk toch ook weer over? Komaan, verlaat de schuilplaatsen. We dansen samen de Kasatschok! Plaats is er genoeg nu al die huizen aan flarden geschoten zijn.
Wanneer wordt Tom Van Grieken hand in hand met Raoul Hedebouw in de Efteling gesignaleerd?
En nu we het toch over christenen hebben, de door zedenschandalen zo geteisterde katholieken lijken me toch even de kluts kwijt. Het feest van de verrijzenis was voor zover ik weet niet Kerstmis maar Pasen, meen ik? En toch zou ik zweren dat ik gisteren de sinds 2014 aflijvige Jean-Luc Dehaene ergens alive and kicking gezien heb! De man is verrezen uit zijn tombe. Bij de volgende verkiezingen zal er tenminste één partij zijn die de uitslag niet hoeft te vrezen. De verrezen Heer-van-Vilvoorde heeft zich onder hen begeven! Let the beast go!
Chel DRIESEN