Nooit liggen de winkels zo vol als nu. Zelden was mijn inspiratiezolder zo leeg. Je kunt als bescheiden columnist in deze periode toch bijna niet anders dan meehuilen met de wolven in het winterse bos. Ik bedoel: je lezers verwachten toch van je dat je mee galoppeert in de eindejaarswensenrace!
En kijk, dan komt mijn recalcitrante aard onvermijdelijk weer naar boven. Als iets er iets per se moet, dan is er meer dan één Brabants trekpaard nodig om de voor naast de vorige even recht te ploegen. Dat gedrag is op de een of andere manier in mijn genen geraakt. Mijn leeftijd heeft me ertoe gebracht om het enigszins te beheersen, maar soms is er geen kruid tegen gewassen.
Maar het stemt me milder als ik mijn gemoed af en toe even kan luchten. Al is het in deze twee voorgaande alinea’s. Langzaam maar zeker krijg ik de opstandeling in mij weer in bedwang. Ik voel dat ik in staat ben om een paar welgemeende wensen te schrijven voor mijn lezers. Weet je wat? Ik ga er een paar opzoeken op het internet! Daar vind je wel eens iets origineels.
Gotfer! Dat had ik dus niet moeten doen! Weet je wat de eerste tekst is die ik tegenkom? Hou je vast! “Als het regent in september, dan valt Kerstmis in december.” Dit is toch om dood te vallen! Ik was er vast van overtuigd dat deze regels van mezelf waren! Een paar jaar geleden vermeldde ik ze in een column over – soms ongewilde – humor in spreekwoorden, zegswijzen en weerspreuken. En nu vind ik ze hier. Natuurlijk rijst onmiddellijk de vraag: “Heb ik ze gepikt of heeft iemand ze schaamteloos van mij gestolen?” Ik ben er toen alleszins niet voor betaald.
Even diep ademhalen. Ik ging jullie prettige wensen toesturen en wijze citaten. Jullie weten inmiddels wat voor gigantische mentale inspanning het me kost.
Een oorspronkelijk Italiaans citaat: “Kerst vier je met je familie, Pasen met wie je wil.” De Amerikaanse kunstenares Carol Nelson zegt: “Kerstmis is een tijd waarin je heimwee krijgt, zelfs als je thuis bent.” En Winston Churchill houdt het bij “Met Kerstmis leiden alle wegen naar huis.”
Wat er ook van zij, ik wens iedereen die er behoefte aan heeft een jaar vol vrede en hoop die nooit ophoudt te smeulen.
Toch nog een stukje venijn (ik kan het niet laten): “Kerstmis is pas een feest, als je bij je schoonouders bent geweest.”
Chel DRIESEN