Sommigen beweren dat de hond het huisdier is met de minste mensenkennis. Maar wat weten wíj van honden? Bijten blaffende honden niet? Of nóg niet? Of zijn het alleen bijtende honden die niet blaffen? En is het waar dat een hond lacht met zijn staart?
Onlangs liet het hof van beroep van Gent blijken dat zelfs een goedbedoelende hondenvriend moet beseffen dat een onbekende hond op straat mogelijk geen katje is om zonder handschoenen aan te pakken.
De hond in kwestie was uitgebroken en liep los op straat. Een hondenvriend zag het dier op een rondpunt in het centrum van Gent. Omdat de viervoeter een gevaar kon betekenen voor het verkeer (en vice versa) greep hij de onbekende hond bij het nekvel, waarop de hond toehapte. De dierenvriend benaderde de hond een tweede maal, gelukkig voor hem zonder verdere ernstige gevolgen.
De man bracht niet de hond, maar zijn baasje voor de rechtbank omdat hij verwondingen opliep aan de handen en de onderarm. Het hof vond dat het hondenbaasje en de dierenvriend ieder voor de helft aansprakelijk waren. Het nobele gebaar van het slachtoffer kan, aldus het hof, niet wegnemen dat hij zichzelf in gevaar bracht door naar de onbekende, ontredderde en vermoedelijk zeer gestresseerde hond toe te stappen. Hij had naar de politie kunnen bellen, maar is roekeloos tewerk gegaan, zichzelf omschrijvend als een hondenvriend en misschien zelfs wat overmoedig denkend dat hij de situatie de baas kon. De beten waren, aldus het hof, niet abnormaal of onvoorzienbaar.
Jan Bouly
(De auteur is advocaat)