Vandaag is het de beurt aan Anneke Verkoeyen uit de Leopoldlaan. Maar iedereen zal haar beter kennen als Anneke van de gelijknamige Coffee Lounge op het Hertog Janplein. Uit de horeca dus, een sector die ook enorm getroffen werd (en nog wordt) dit jaar.
Hallo Anneke, hoe beleefde jij dit jaar? Wat blijft het meeste bij?
Corona sowieso… er komt echt ook niks anders in mij op omdat corona gewoon alles overheerste. Hoe zoiets wel alles kan veranderen in een leven: faillissementen, sluitingen, ontslagen, jeugd en kinderen die niet meer naar school konden gaan, enz…, om nog maar te zwijgen over al die mensen die iemand verloren hebben door dit virus of ernstig ziek zijn geweest. Wie had dat ooit kunnen denken. Een oorlog zonder wapens. Naast corona is er het voorbije jaar niet veel spectaculairs gebeurd in mijn druk leventje, dus daar heb ik niet veel over te vertellen… saai, hé… het leven van hardwerkende mensen…maar ben wel trots op mijn gezin die mij in dik en dun steunen.
En als je dit jaar dan in één (of twee) woorden zou moeten omschrijven?
Als ik onbeleefd zou mogen zijn, maar dat ben ik normaal niet: “F*ck corona”, maar… ik zal het maar bij “Samen Sterk” houden!
Hoe heb je die lockdown dan precies ervaren?
De eerste lockdown was natuurlijk gemakkelijker dan de tweede… dat had grotendeels met het mooie weer te maken. En ik denk dat iedereen dat zo wel ervaren heeft. Wandelen, ‘in den hof werken’, schilderen, zwemmen, sporten, buiten genieten… meer woorden zijn hier niet voor nodig. De tweede lockdown is moeilijker natuurlijk: sneller donker, koud, nat, het is sowieso al een moeilijke periode voor veel mensen, dus ik begrijp dat dit niet voor iedereen even gemakkelijk is. Bij mij was het ook een beetje een ‘go with the flow’ ervaring… want je hebt zoiets niet zelf in de hand. Het heeft geen zin om hele dagen te liggen zeuren of depressief rond te lopen, want dat maakt het allemaal nog eens dubbel zo erg. Hoe minder je reageert op negativiteit en hoe meer je zelf vanuit een positieve intentie handelt, hoe gemakkelijker het leven wordt.   
En hoe vulde je al die vrije uren?
Ik heb gebruik gemaakt van de tijd om de grote poets te doen thuis en in de zaak, alle klusjes op te knappen, tijd te maken voor onze kinderen en te genieten van de kleine dingen… want als je dag in dag uit werkt van ‘s morgens tot ’s avonds verlies je dat gauw uit het oog en loop je jezelf voorbij.  En al die dingen eens op een rijtje kunnen zetten brengt ook een soort van rust. Ik had het mijzelf niet gegeven, maar ik heb een andere kant, een rustige kant van mij ontdekt in deze periode. Toch nog een positief gevoel dus… Ik heb ook altijd gezorgd dat mijn ouders en mensen die mij nodig hadden niets tekort kwamen. Zo ga ik een aantal dagen in de week middag brengen aan de deur. Vervelen doe ik mij dus niet, wat niet wegneemt dat ik weer volop goesting heb om er terug in te vliegen.
Heb je er ook niet aan gedacht om, zoals anderen, aan Take Away te doen deze periode?
Ik heb heel bewust géén Take Away gedaan. Ik had hier een dubbel gevoel bij. Langs de ene kant wilde ik het heel graag doen, langs de andere kant wilde ik niet inboeten aan kwaliteit. Ik denk ook dat voor mijn zaak de sop de kool niet waard zou zijn, al ben ik ervan overtuigd dat heel veel zaken hier wel goeie dingen mee hebben kunnen doen. Op het ogenblik wanneer wij terug open mogen, vliegen mijn team en ik er weer ‘vollen bak’ in om iedereen op een fijne en veilige manier te bedienen. We zijn nu bezig met nieuwe ideeën, een website aan het maken… Nee, achter de schermen zitten wij niet stil.
Het is niet makkelijk ‘overleven’ in deze moeilijke tijden… Voel jij je gesteund door de verschillende overheden? Of niet?
Het zijn geen normale tijden, dus ik denk dat we blij moeten zijn met alles wat we krijgen.  Ik denk dat als we kijken naar sommige andere landen, dat we dan niet mogen klagen. Gelukkig hadden wij al een klein buffertje kunnen sparen, waar we deze periode wel mee doorkomen. En gelukkig hebben wij de zaak ook gekocht, zodat huurgeld niet verloren gaat; dit geeft je toch al een veiliger gevoel. Maar dat het gemakkelijk is, uiteraard niet, voor niemand.  Waar ik toch wel wat bang voor ben is de toekomst! Want we weten allemaal dat alles wat we nu krijgen, dat op één of andere manier terug zal moeten gaan, ‘ze’ gaan het weer komen terughalen… en dat zal dan bij de ‘gewone burger’ zijn, zoals altijd! Ook het Lommelse stadsbestuur heeft wel één en ander gedaan wat zeker geapprecieerd werd (wordt), zoals het gezellig maken met de feestdagen…
Is er iets van Lommel zelf dat je bijblijft dit jaar?
Daar zou ik dan op zeggen: de kermis! Tussen de twee lockdowns in was dit iets waar we dan toch nog van genoten hebben. Het was heel anders werken, de sfeer was anders, maar daarom niet minder leuk. Fijn dat we tenminste dat nog hebben kunnen meepikken.
Een CD, boek of film die je is bijgebleven dit jaar?
Niet specifiek. Weinig vrije tijd in de horeca hé… Maar Ik kijk wel heel graag Spaanse series.  Waarom? hoor ik je al denken. Wel, ik vind dat gewoon een heel mooie en sexy taal. Ik ben sinds dit jaar ook zelf Spaans aan het leren en leer daar toch wel wat van door naar deze series te kijken.  Maar ik verzeker je… het is niet gemakkelijk, maar moeilijk gaat ook.
Wat hoop je nog voor 2021?
Ik verwacht veel van 2021.  Sowieso dat iedereen gezond mag blijven, zonder gezondheid heb je niks, want daar begint alles mee.  Ik kijk er ook naar uit dat we weer lekker kunnen knuffelen, een gezellig terrasje mogen doen, kunnen reizen, kunnen uit gaan eten…, eigenlijk alle normale dingen die op dit moment allemaal niet meer zo normaal zijn.  Zo worden we misschien nog eens met onze neus op de feiten gedrukt dat we meer moeten genieten van de kleine dingen, verdraagzaam moeten zijn… En ik hoop ook dat alle zelfstandige zaken in 2021 weer ‘vollen bak’ mogen knallen…Ik lees weleens dat alle zaken die de corona overleven gouden tijden tegemoet gaan, dus gaan we hier maar vanuit, hé.  
Heb je nog een boodschap voor onze lezers?
Tijdens de zwaarste stormen worden we het meeste op de proef gesteld.  En als deze voorbij zijn weet je hoe sterk je was.  Samen staan we sterk… hou het gezond en hopelijk tot snel.  De koffie staat klaar! En uit de grond van mijn hart een groot respect voor alle mensen die tijdens corona hebben moeten blijven doorwerken!