Vandaag maken we tijd vrij voor de jongste van de deelnemers aan deze interviewreeks, nl. Wout Vanhelden, 20 jaar, wonende in de Donkerstraat en student politieke wetenschappen aan de VUB.
Om met de deur in huis te vallen Wout… Hoe zou je dit jaar in één woord omschrijven?
Confronterend
En wat blijft jou het meeste bij van dit jaar?
Daar moet ik niet lang over nadenken, want ik ga vooral onthouden hoe belangrijk het mentaal welzijn is. Er zijn voor elkaar, maar ook jezelf rust gunnen. De quarantaine heeft mogelijk gemaakt dat ik heb kunnen reflecteren en nadenken. Wij, als samenleving, moeten geluk nastreven. Niet meer zoals vroeger, succes of aanzien. Dat is mij bijgebleven van 2020: wees er voor elkaar en gun jezelf rust. Gelukkig zijn is belangrijk.
Hoe heb jij de lockdown zelf beleefd?
De eerste lockdown viel me veel minder zwaar dan de tweede. Er was het vooruitzicht dat we in de zomer weer ‘vrije’ mensen zouden zijn. Het zonnetje scheen en er was licht aan het einde van de tunnel. Zelf ben ik op kot gebleven in Brussel met enkele kotgenoten. Het was aanpassen om niet naar Lommel te komen elk weekend. Het deed me Lommel missen. En dat werd in de tweede lockdown zwaarder. Het lichtpuntje werd wat kleiner, de dagen wat korter, het weer guurder. Onlangs ben ik gaan wandelen in de Sahara en dat deed me deugd. De rust, het uitzicht en vooral de warmte van onze stad. Het zal een opluchting zijn als de lockdown over is en ik weer met maten op het terras van de Kroon kan zitten. Maar tot dan, drinken we die pintjes in ons kot en laten we elkaar niet los.
Hoe heb je die eerste lockdown ervaren als student? Hoe verliep het studeren?
Ik ben zoals gezegd in Brussel gebleven op kot. Toch wel een hele aanpassing moet ik zeggen, want leven in een grootstad is best druk en chaotisch. Ik miste die rustmomenten in het weekend in Lommel. Ik moet zeggen dat studeren in zo’n lockdown best zwaar is. Hoewel de proffen hun uiterste best hebben gedaan om online les te geven, was het toch moeilijk. Je staat op met je pc en je gaat ermee slapen. Die cursus ligt je elk moment van de dag aan te staren, echt bemoedigend is dat niet. Maar, ik kan het ook allemaal wel relativeren. Ik heb het zwaarder gehad dan een normaal jaar, maar dat hebben we allemaal.
Heb jij de indruk dat je leeftijdsgenoten zich aan de maatregelen hielden? Of was dit toch moeilijk voor sommigen?
Ik denk dat er in elke leeftijdsgroep mensen zijn die de regels naleven en die ze negeren. Ik voelde enorm veel solidariteit onder de studenten en jeugd. “We blijven nu binnen, zodat ons oma gezond blijft.” De maatregelen hebben zwaar doorgewogen op de jeugd, zeker op het mentaal welzijn. Daar mogen we niet licht over gaan. Ik vind het jammer om te zien dat er met de vinger wordt gewezen, want de meerderheid volgt de maatregelen. We moeten hier samen door, en dat beseffen ‘wij’, de jeugd, toch wel enorm goed.
Jij bent nogal een ‘bezige bij’, en op velerlei vlakken actief, maar hoe verliepen die engagementen in coronatijd?
Dit jaar mag ik mezelf de trotse voorzitter (praeses) van Limburgia VUB noemen. En ja, het jaar verliep anders dan ik voor ogen had. Maar wie zegt dat een online cantus of spelletjesavond niet leuk kan zijn? Digitaal en studentikoos, dat was ons motto. Helaas zie ik meer en meer dat studenten het moeilijk krijgen. Vandaar dat we ook activiteiten organiseren over mentaal welzijn, zo kunnen we er zijn voor elkaar. Daar draait een studentenvereniging uiteindelijk om: er zijn voor elkaar naast plezier maken. Daarnaast ben ik ook bestuurslid bij SAMEN sp.a Lommel. De grootste verandering ook daar was niet meer onder de mensen kunnen zijn. En net daar daar draait politiek voor mij rond. Of vergaderingen nu online of fysiek zijn, dat is me gelijk. Maar naar mensen luisteren, hen helpen en een verschil maken, dat was (en is) nu een heel pak moeilijker.
Is er iets specifieks uit Lommel dat je bij blijft van 2020?
De lockdown doorbrengen in Brussel was een uitdaging. Wc papier dat bracht ons mama mee vanuit Lommel. Natuurlijk mis ik mijn vrienden en familie, dat is vanzelfsprekend. Maar ik dacht nooit dat ik een stad zou missen. Wat mij bijblijft uit Lommel van 2020 is de rust en warmte die onze stad uitstraalt. Door het bos wandelen en goeiendag zeggen tegen de voorbijgangers, dat blijft me bij. Dat heb ik leren appreciëren.   
Is er een CD, boek, TV-programma of Reeks die je bijblijft van dit jaar?
Het klinkt misschien wat stom, maar ik heb ‘Friends’ eindelijk kunnen uitkijken. Mij bleef vooral bij dat zolang we kunnen lachen en zolang we er zijn voor elkaar, elk probleem wel overwaait.
Wat verwacht (hoop) je voor 2021?
Dat we de solidariteit die we dit jaar naar elkaar toe hebben getoond niet verliezen. Dat we de mensen die deze crisis hebben gedragen niet vergeten. En vooral dat we binnenkort weer veilig samen kunnen zijn. En samen een pint kunnen pakken bij de Kroon, het Trefhuys of de Barabas. En nog eens goed kunnen dansen op een fuif. En nogmaals: terug samen zijn met elkaar.
Nog een boodschap voor onze lezers Wout?
Niemand is de oorzaak van deze crisis: niet de studenten, niet de hangjongeren, niet zij die werken in groep, niet de ouderen. We zitten samen in de ‘shit’, maar samen geraken we er ook uit. Nu de vinger wijzen heeft geen nut, laat ons dat na de crisis maar doen. Laten we dan wijzen naar de zorg, naar de leerkrachten, naar de mannen op de vuilkar en de mensen die de winkelrekken vulde. Laten we wijzen en beseffen dat zij ons land draaiende hebben gehouden. Dat verdient een beloning, niet enkel een applaus.