Het kan de wakkere burger toch alleen maar geruststellen als die merkt dat zijn stadsbestuur zich zo ongeveer uit de naad werkt om vooruitgang te boeken. Bestaande toestanden in onze fiere stad worden permanent verbeterd, nieuwe projecten opgestart.
Zo is het interieur van de Sint-Pietersbandenkerk in het centrum, na de lange restauratie, een absoluut pareltje geworden.
En eindelijk is er een aanvang gemaakt met de afbraak van die vreselijke krottenbuurt in de Gasstraat: een schandvlek zonder weerga in het Lommelse stadsgezicht. En ze gaan te keer, die slopers. Af en toe kan ik het gebonk tot in mijn woonkamer voelen. Echt! Ik ga even kijken. De mannen hebben pauze. Als ik een praatje wil slaan blijkt al vlug dat niemand van hen ook maar één gebenedijd woord Nederlands spreekt of begrijpt. Uit hun pogingen om met flarden van vijf talen tegelijk, geïllustreerd met heftige gebaren, tot een vorm van communicatie te komen, meen ik op te kunnen maken dat ze uit een of ander Baltisch land afkomstig zijn. Hun boterhammetjes zijn op en ze gaan meteen weer aan de slag. Met een stuk of tien zijn ze. Drie ervan rapen de nog bruikbare bakstenen van tussen het puin. Zonder helm. Boven hen zwiept een stuk hoekmuur heen en weer in de wind.
Hoe dan ook, als ik door mijn voordeur buiten stap kan ik bijna ongehinderd tot aan het Glazen Huis kijken. Een hele vooruitgang. Al zullen de ontheemde rattengezinnen ergens anders asiel moeten zoeken. En de krakers die de panden tot voor kort betrokken zullen het daar ook wel niet mee eens zijn.
Op tafel ligt "Spots", een blad dat uitgegeven wordt door de partij die het hier feitelijk voor het zeggen heeft. Het is de uitgave van november 2015. Daarin wordt verslag uitgebracht over een studietrip naar het groene fietsparadijs dat Kopenhagen is. Gedeputeerde Ludwig Vandenhove en Lommelse schepen Kris Verduyckt gingen er kijken hoe het moest. Een lovenswaardig initiatief toch? Ik lees dat ze ginds naar een offshore windpark vaarden. Ze bezochten ook een afvalverwerkingsbedrijf dat ‘de woningen van heel veel gezinnen verwarmd’. Voor wie het goed voor heeft met onze taal, wordt het moeilijk om niet, samen met gelijkgezinden, collectief zelfmoord te plegen voor het kantoor van deze schepen van cultuur! Onthoofding van de verantwoordelijke uitgever is misschien ook een optie.
Chel DRIESEN