“Mén bóks zakt aaf”, liet ik me eens in een onbewaakt moment ontvallen. Mijn gezellin – zij is van Beringen, en dat verklaart op zich al veel – wist om de drommel niet waar ik het over had. Terwijl iedereen hier in het geciviliseerde noorden toch weet dat een ‘boks’ een broek is. En dat die niet hoort af te zakken.
“What’s in a name”, that which we call a rose by any other name would smell as sweet?" vroeg Juliet zich vierhonderd jaar geleden al af in Shakespeare's liefdesdrama ‘Romeo and Juliet’.
Wat is dat toch met namen? Zou de bloem die wij roos noemen even zoet geuren met een andere naam? (vrij vertaald)
Namen! Zou de burgemeester van Borgloon en tevens provincieraadslid voor de sp.a, Danny Deneuker, blij zijn met zijn naam? En wat met een slager uit de Maaskant die Hons heet en getrouwd is met Adriënne Cloothe? Heb zo’n naam maar eens op je etalage! En gegarandeerd dat je ook nog eens een ademtest moet afleggen telkens als je moet stoppen voor een politiecontrole.
Maar een naam kan ook erg prettige toevallige verbindingen scheppen. Zo was er in de universiteit waar mijn zoon vroeger rondhing een uroloog die dokter Plasman heette. En een dierenarts in de Antwerpse Kempen heet De Cadt. Ik weet zeker dat er mensen zijn die voor zo’n combinatie zouden willen betalen! Dat is nogal wat anders dan ‘LAPSUS’ op je nummerplaat!
Toen iemand uit mijn naaste omgeving, een archeoloog, een paar jaar geleden trouwde, ontving hij bij wijze van gelukwens van collega’s de volgende tekst op een bord: ‘Een vrouw kan zich geen trouwere echtgenoot wensen dan een archeoloog. Hoe ouder ze wordt, des te interessanter vindt hij ze.’ De lang vooraf geplande tegenzet van zijn vrouw is echter meesterlijk. Zij is geriater, dus geldt voor haar geheid hetzelfde! Wat een wederzijdse bron van permanente interessante ontdekkingen moet dat huwelijk zijn!
                                                                             Chel DRIESEN