Oppe speulplak stön de jung van ’t zèsde in a grüpke bijieën. En Zjanieneke, die vertèlt iet nows. Ze hit ne nowwe papa! Lüstert...
Ich hoop mer degge de Pèlter toal in iere hat. Die is ummers veul te schoeën um verlore te goan.
Had ullie goe! Tot tekomede móndig.
(Fons Tuyaerts)