Wellicht laat de naam Frans Broekmans wel ergens een (school)belletje rinkelen. Als rasechte Palenaar trok hij naar Stal om daar de zieltogende Picardschool te reanimeren. Het werd zijn levenswerk. Van 58 leerlingen ging het naar 350. De bruisende kleuter- en lagere school zorgde er ook voor dat het leven in de parochiegemeenschap van Stal in dat zog mee ging. De Picardschool was de kapstok. In zijn niet minder dan 35 jaar durend directeurschap waren nieuwbouw en renovatie de kernwoorden van een langdurige vernieuwingsperiode. Frans en zijn echtgenote Lisette Dirix stammen uit sterke Paalse families en hebben hun roots nooit verloochend. Ze verdwenen hier wel een beetje van de radar maar vorig jaar keerden ze terug naar hun geboortedorp, precies 50 jaar later sinds hun verhuis naar Stal. Onlangs vierden ze hun 55-jarig huwelijksjubileum. De tand des tijds spaart hen niet. Frans is slechtziend en Lisette verblijft sinds enkele maanden in WZC Ocura.
Frans werd in 1942 geboren in het gezin van Felix Broekmans en Maria Bosmans. Broers en zussen waren René, Angèle, Leontine, Jef, Albert, Maurice, José en Marcel. Hun ouderlijk huis staat nog steeds aan de Beverlosesteenweg naast de brug over de E 313. Lisette (1940) is de dochter van Emiel Dirix en Maria Aerts. Andere kinderen waren Louis, Jules, Lisa, Mathilde, Paula en Marcelinne. Hun ouderlijk ouderhuis fungeert de laatste paar jaar als pop-upspeelboerderij De Merelhoeve.
Frans en Lisette trouwden op 4 augustus 1965. Met Gunter en An kregen ze 2 kinderen. Gunter is sinds kort hoofd van bibliotheek Beringen. Hij is getrouwd met Kris Bellinx en zij hebben 2 kinderen : Brent en LaIs. An baat al 25 jaar haar schoonheidsinstituut uit in Paal-centrum. Haar man is Yvo Vogels en hun kinderen heten Britt en Senne.
Naar Stal
Frans studeerde af als onderwijzer en ging in 1963 aan de slag.
“In mijn eerste schooljaar deed ik de vervanging van Willy Brockmans in Tervant”, begint Frans te vertellen,” dan kwam er een plaats vrij in de Picardschool in Stal. Na 5 jaar kreeg in de post van directeur aangeboden. Dat was op een keerpunt in de geschiedenis van de school. Door de generatiewissel kwamen er jonge leerkrachten voor de klas te staan en dat zorgde voor een nieuw elan. Het aantal leerlingen bleef groeien, ook mede door de fusie van de jongens- en meisjesschool in 1976. De schoolgebouwen moesten natuurlijk meegroeien en dat werd een werk van lange adem dat uiteindelijk in diverse fases werd afgerond. Na mijn aanstelling als directeur besloten we in Stal te gaan wonen. We bouwden ons huis in de Kerstmisstraat. Leuke bijkomstigheid was dat mijn achtertuin uitgaf op de school en een achterpoortje had waardoor ik meteen in de school was. Het was ook een ongelofelijk toeval toen ik later ontdekte dat ik in Paal was gedoopt door kapelaan Picard die later als stichter zijn naam gaf aan de school in Stal waar ik 40 jaar zou werken. Ik ging in 2004 met pensioen". Echtgenote Lisette was kleuterleidster en bleef 34 jaar voor de klas staan in Paal. Zij is gepensioneerd sinds 1992. Creatieve en bezige bij Frans Broekmans schreef in 1999 een boek over de geschiedenis van het onderwijs in Stal. Hij beschikt over een stevig archief. Daarin zitten nog enkele verrassende mijlpalen die zonder meer aangeven welke creatieve en bezige bij Frans al die jaren wel was.
“Meteen in mijn eerste jaar als directeur begon ik het schoolkrantje ‘De Schoolbel’ vier maal per jaar uit te geven”, vertelt hij ,”dat heb ik tot mijn pensioen volgehouden. Ik heb al die 140 exemplaren nog.”
Daar mag hij best fier op zijn. Naast de al drukke schoolactiviteiten was er toch nog een beetje tijd vrij en was Frans ook 45 jaar actief in de Stalse bibliotheek. Nu laat het onderwijs hem nog steeds niet los en blijft hij min of meer op de hoogte van belangrijk dossiers als bestuurslid van het COV Actief+, de seniorenclub van het Christelijk Onderwijs Verbond.
Binnen de familie zorgt hij al 38 jaar voor een opmerkelijk initiatief door ieder jaar precies met Sinterklaas een uitnodiging naar de familieleden te versturen voor het vieren van het nakende nieuwjaar. Hij stond samen met Lisette ook mee aan de wieg bij de oprichting van het wijkcomité in de Kerstmisstraat dat jarenlang straatanimatie organiseerde in kerstsfeer. Het comité bestaat nog. Frans maakt in Paal ook nog deel uit van Club 42, de werkgroep die verwijst naar zijn geboortejaar en die reünies organiseert. Beknopt heeft dit portret aangetoond hoe rijk hun leven was. Het hoeft niet te verbazen dat er nog genoeg schrijfstof aanwezig is, mede door dat imposante archief, om desgevallend nog een boek te schrijven : ”De memoires van Frans en Lisette”. (tekst & foto’s Martin Vanierschot)