Ondertussen zitten we al aan nummer twaalf in onze eindejaarsreeks, en uiteraard kunnen we ook niet voorbijgaan aan ons Lommels parlementslid Kris Verduyckt. Sinds een tweetal jaar zit hij voor de sp.a in het federale parlement en is daar vooral bezig met de thema's landsverdediging, energie en milieu.
Kris, wat blijft jou het meeste bij van dit jaar?
Het jaar 2020 heeft ons vooral getoond  hoe erg we allemaal samen van elkaar afhangen. Solidariteit stond centraal: in het naleven van de regels, in onze gezondheidszorg maar vooral om iemand anders even te helpen.
Hoe heb jij de lockdown zelf beleefd?
Ik kom heel graag onder de mensen. 'Bier & bokes', de parkconcerten, de Sahara City Run, niets van dat alles dit jaar. Op dat vlak was 2020 dus écht niet fijn. Natuurlijk kwam er veel tijd vrij voor het gezin en onze andere Bubbel, namelijk de hond. Veel gewandeld dus. En af en toe een online kwisje, dat was ook leuk. Maar het verlies van mijn grootvader aan corona doet de weegschaal toch wel overhellen naar het negatieve.
Als je 2020 in één of max twee woorden zou moeten samenvatten, welke zouden dit dan zijn?
Een pauzeknop...
Jij bent ondertussen nu  toch al enige tijd parlementair in het federale parlement… Hoe bevalt dit? En welke thema’s zijn daar voor jou weggelegd?
Het parlement is echt een boeiende uitdaging. Veel lezen, veel overleggen met experts of organisaties. Het zijn lange dagen maar ik merk na een dik jaar wel dat het loont. Dat ik al een flink woordje kan meespreken in de debatten. Ik zetel er in de commissie landsverdediging en klimaat & energie. Belangrijk, want één op vijf gezinnen heeft in ons land last om de elektriciteitsfactuur te betalen. Ondanks het feit dat je gratis van energieleverancier kan veranderen, doen weinig gezinnen dat en betalen ze gewoon teveel. Dat moet beter.
Maar ook de social media is iets wat je boeit, niet?
Inderdaad, ik heb mij ook ingewerkt in alles wat te maken heeft met ons leven op Facebook en andere sociale media. Die kunnen soms ook ongewild veel schade aanbrengen. We hebben voortdurend een fotocamera op zak maar moeten we die ook steeds gebruiken? Ik arriveerde deze zomer slechts enkele minuten na het zware ongeval met een spookrijder in Houthalen. Wat ik verbijsterd vond was dat mensen foto’s stonden te nemen van de slachtoffers terwijl de hulpdiensten volop aan het werk waren. Waarom? Om rond te sturen naar de vrienden? Misschien moeten we daar toch eens wat betere afspraken met elkaar over maken?
Hoe beleefde je als parlementair de lockdown? Hoe werd er verder gewerkt?
Het  parlement ging niet dicht, maar net zoals op veel plaatsen is het soms moeilijk werken. De zittingen en de vele vergaderingen gaan door. Soms in Brussel, vaak online. Maar politiek is méér dan dat. Het is ook contacten leggen of onderhandelen over de partijgrenzen heen bij een koffie. Dat aspect is vandaag erg moeilijk.
Je bent ondertussen ook een tweetal jaar niet meer ‘aan zet’ in onze stad… Wat doet dit met een mens?
Ik deed dat écht met hart en ziel dus uiteraard mis ik dat wel. Onze fijne ploeg en ook de stadsmedewerkers waar je nauw mee samenwerkte. En daarom is het wel goed dat projecten die  toen opgestart zijn zoals de verfraaiing van de markt of de vernieuwing van CC De Adelberg netjes uitgevoerd werden door het nieuwe bestuur.
Ik probeer in de gemeenteraad vooral constructief te zijn. Maar als men op een gemeenteraad na het goedkeuren van het nieuwe klimaatplan aankondigt twee quads te hebben gekocht voor de politie voor in onze natuur, tja dan zwijg ik niet natuurlijk (lacht).
Belangrijker zijn dossiers als de nieuwe politiezone, die me veel te groot lijkt en de vervoersdossiers naar het midden van Limburg. Ik hoop dat het bestuur daar de tram niet mist, want als je in een hoek ligt, word je snel vergeten. De groei van onze stad is er in het verleden niet vanzelf gekomen. Ik hoop dat ik daar met mijn ervaring en groeiend netwerk in de toekomst nog kan aan bijdragen. En ondertussen hou ik in Brussel de treindossiers in de gaten voor onze regio. Straks de rechtstreekse verbinding naar Brussel en nadien de verbinding richting Weert (NL) en Eindhoven (NL). Vanzelf komen die er niet.
Is er iets specifieks uit Lommel dat je bij blijft van 2020?
Ik vond de inzet en creativiteit van vele lokale ondernemers bewonderenswaardig. Jammer dat we desondanks die tweede golf niet konden vermijden.
Is er een CD, boek, TV-programma of Reeks die je bijblijft van dit jaar?
Ik kocht vooral Belgische muziek: High Hi! Lili Grace! Brihang! Op TV genoot ik zoals steeds van De Mol, op Netflix van Unorthodox en het beste boek van 2020 was voor mij ‘Daar waar de rivierkreeften zingen’ van Delia Owens... In één ruk uitgelezen.
Wat hoop je voor 2021?
Uiteraard een beetje 'back to normal'. Aan de andere kant hoop ik dat we dé les van 2020 niet zullen vergeten. Met het vliegtuig heen en terug om een nachtje te stappen in Ibiza. De meest exotische producten in onze winkelrekken op elk moment van het jaar alsof het de normaalste zaak is. Misschien moeten we vanaf 2021 onze planeet toch iets minder uitdagen?
Op politiek vlak: ik was al betrokken bij enkele wetsvoorstellen, maar een eerste zelfgeschreven wetsvoorstel goedgekeurd krijgen, is wel iets dat ik graag zou zien gebeuren. Een verbod op slapende energiecontracten of op de import van jachttrofeeën van bedreigde diersoorten bijvoorbeeld. Iedereen die me kent, weet dat ik in de politiek ben gestapt om de zaken vooruit te doen gaan. Met de naamsverandering van sp.a naar VOORUIT zit ik straks helemaal goed (lacht).
En op persoonlijk vlak staan familie én vrienden voorop en ben ik een tevreden mens. Alleen een paar extra concerten die mogen doorgaan in 2021 zouden zéér welkom zijn.
Nog een boodschap voor onze lezers?
Uiteraard de beste wensen. Als ze nieuwe plannen of voornemens maakten tijdens de extra tijd die ze kregen in 2020, dan hoop ik dat ze die in 2021 kunnen waarmaken.