Vandaag laten we Michel Hendrickx, diensthoofd van de Spoed in het Mariaziekenhuis, aan het woord.. Van hem vernamen we ook de volgende cijfers: in totaal zijn er in het Mariaziekenhuis 266 patiënten met covid opgenomen geweest (154 eerste golf, 112 tweede, cijfers datum interview 8 december)
Dag Michel, wat is het eerste woord dat in je opkomt als we het over 2020 hebben?
Woelig…
En wat blijft je van dit jaar het meeste bij?
Het gemis aan sociale contacten, maar ook de spontaniteit van vele mensen. En wat ik zeker wel gemist heb dit jaar is de cinema… In ‘normale’ omstandigheden pikte ik toch bijna iedere week wel een filmpje mee in de bioscoop!
Hoe heb je de eerste lockdown ervaren?
Dat was uiteraard niet makkelijk… Je moest constant schakelen, steeds aanpassen, en als leidinggevende wordt er dan uiteraard ook naar jou gekeken. Met die steeds aangepaste maatregelen was het zeker niet simpel om op een bepaald moment nog het ‘bos door de bomen’ te zien. Het was ook het grote ‘onbekende ‘dat op je afkwam, heel veel besmettingen, heel veel beslissingen die je moest nemen. Maar hier in het ziekenhuis hebben we erg snel geschakeld en al zeer snel een tent bij geplaatst, de samenwerking met de huisdokters werd heel concreet en correct aangepast. Maar hoe dan ook: we hadden geen enkele ervaring met de lange periode die het uiteindelijk werd, en er was ook niet echt een perspectief.
De vele steunbetuigingen… had je daar ook iets aan?
Zeker wel, alhoewel die soms door de enorme drukte wat op de achtergrond bleven en we er soms té weinig van konden genieten. Maar wat ik zeker ervaren heb is de grote samenhorigheid, zowel binnen als buiten de ziekenhuismuren, en ook de dynamiek in de samenleving.
En dan kwam die tweede golf… hoe verliep dat?
Dat was al iets gemakkelijker, omdat het beredeneerder verliep, we hadden ondertussen die ervaring van de eerste golf. Er was nu ook een grotere stock aan beschermingsmateriaal voorradig. Het personeel was een beetje ‘geruster’ dan tijdens de eerste golf. Tijdens deze tweede golf zijn de gewone consultaties ook blijven doorgaan, iets dat in de eerste golf niet zo was.
Was er eigenlijk veel personeelsuitval bij jullie?
Neen, daar zijn we gelukkig van bespaard gebleven, en wij hebben geen hulp van bv. het leger moeten inroepen. Op mijn dienst bv. was er amper één iemand omwille van een besmetting uitgevallen, en ook op andere diensten waren die cijfers minimaal.
Is er ergens een specifiek ‘geval’ dat je bijblijft?
Er zijn er wel meerdere, maar ééntje wil ik hier zeker wel kwijt. Zo was er een dame wiens broer hier in het ziekenhuis was overleden. En zij wou absoluut haar broer toch nog eens een laatste keer zien. Maar… het mocht niet. Zij heeft dan vanalles en nog wat geprobeerd om toch haar doel te bereiken, ze heeft zelfs moeten liegen, en bij ons was er zoiets van “moeten we nu écht zó hard zijn”? Nu, uiteindelijk heeft ze dan toch haar broer nog even kunnen zien (mét toelating…) en haar dankbaarheid was achteraf enorm. Het is voor deze ‘warmte’ dat je ook in de zorgsector werkt!
Hoeveel COVID-patiënten zijn er nu eigenlijk opgenomen geweest in het Maria-ziekenhuis?
Tijdens de eerste golf waren er dat 154, en dat waren vooral ouderen, terwijl tijdens de tweede golf het er 112 waren (datum 8/12), en het toen een grotere mix was (is) van leeftijden. De patiënten in de eerste golf waren ook net iets zieker dan nu.
En ook over oversterfte wil ik nog wel iets kwijt, want soms lijkt het dat die nogal meeviel (valt), maar er wordt dan soms wel vergeten dat er bv. al veel minder verkeersslachtoffers zijn dit jaar (minder verkeer door lockdown…). En die oversterfte door covid is er dus degelijk wél!
De maatregelen van de overheden dan… Hoe kijk je daarnaar?
Zoals al eerder gezegd: het waren véél maatregelen, en ze werden nogal eens regelmatig aangepast, wat het ons dus niet makkelijk maakte. En na de eerste golf werden vrij snel de teugels gevierd, té snel volgens mij, want alle remmen gingen los, met als gevolg dus een serieuze tweede golf. De politiek heeft zich daar dus compleet ‘mispakt’. Maar uiteraard is niet alles de ‘schuld van de overheid’. Wij als mensen hebben de grootste verantwoordelijkheid. Ik denk hierbij maar aan bv. het funshoppen, aan de lockdownfeestjes, … Waarom toch? En is dit niet puur egocentrisch?
Jij zit zelf ook in de Veiligheidscel van Lommel… Wat doet die eigenlijk precies?
Voor alle duidelijkheid, ik zit inderdaad in de Veiligheidscel van Lommel, maar ook in die van enkele andere gemeentes. In zo een Veiligheidscel zitten o.a. de burgemeester, iemand vanuit de brandweer, de evenementendienst, de eerstelijnszorg, politie enz… En zij beoordelen allerlei zaken zoals bv. een Festival e.d., maar dus ook zaken zoals deze pandemie. En zij geven dan adviezen aan het College van Burgemeester en Schepenen. In normale omstandigheden komt dit orgaan om de drie maanden samen, maar bij bv. een groot festival wel eens een keertje meer, om o.a. de noodplannen te bekijken, de veiligheid van de tent(en), enz. Maar dit jaar kwamen we iedere week samen, en een bepaalde periode zelfs twee keer per week om de toestand te evalueren en lokale maatregelen voor te stellen of aan te passen. En laat het mij gezegd zijn: de Veiligheidscel van Lommel is toch wel de efficiëntst werkende van al degenen waar ik inzit.
Is er ook iets specifieks uit Lommel dat je bijblijft van 2020?
Dan moet ik ook hier iets vermelden dat niet is doorgegaan, nl. Lommel Leeft… Al die concertjes in het Burgemeesterspark of in het centrum: daar keek ik ieder jaar naar uit, en dit jaar: noppes… Uiteraard niet meer dan normaal dat ze werden afgelast, maar… toch een gemis dus!
Is er een boek, cd of TV-reeks die is bijgebleven?
Niet iets specifiek van dit jaar zélf, maar ik heb wel de tijd gevonden om de ganse Star Trek reeks nog eens opnieuw te bekijken… Heerlijk!
Wat hoop je voor het komende jaar?
Ik hoop dat 2020 vooral niet vergeten wordt. De wereld is in volle verandering, en mensen moeten gaan beseffen dat we niet meer zullen kunnen teruggaan naar 2019. Daar ben ik van overtuigd. 2021 zal hopelijk en waarschijnlijk wel beter worden dan 2020, maar we moeten als maatschappij gaan beseffen dat we nu eenmaal niet alles kunnen hebben…
Aan alle lezers zou ik dan ook nog de boodschap willen meegeven: Blijf volhouden!
Bedankt voor dit interessante gesprek… (Foto & Interview: Jan Buyens)