Mijn collega en vriend Leon heeft me eens verteld dat hij totaal overstuur was geraakt toen hij vaststelde dat hij zijn been niet meer over het zadel van zijn fiets gezwaaid kreeg. Het was het ogenblik waarop hij moest erkennen dat er dingen waren die hij door zijn leeftijd gewoon niet meer kon. Een louterend moment van inzicht, vaak gevolgd door een periode van berusting: een kantelmoment.
Iedereen heeft dat toch wel eens. Neem ik een koffie of nog één biertje? De laatste ingeving haalt het meestal. En dan is er tweehonderd meter verder alcoholcontrole! Kantelmoment!
Mij hadden ze te grazen bij mijn eindexamen Engels. Onze prof was Tuur Ghysen, broer van Jos. Een bijzonder ernstig man. Ik had de avond tevoren besloten het laatste hoofdstuk van ‘Animal Farm’ pas de volgende morgen te lezen. Verslapen natuurlijk! En welke vraag kreeg ik op het mondeling examen? Juist! Gelukkig duwde net op dat ogenblik een dame een karretje binnen. Kont achteruit. Kletterdekletterdekletter! Zij kwam de examinatoren koffie brengen. De prof nipte aan zijn kopje, en leunde achterover.
‘Well, Mister Driesen?’
‘Sorry, sir. I forgot the question.’
En hij herinnerde zich – oh, glory hallelujah! – zelf zijn vraag niet meer. Een kantelmoment van jewelste!
Toen ik een paar weken geleden op de hangjongeren aan het cultuurcentrum toe stapte en roekeloos een opvoedkundig gesprek met hen begon, had het net zo goed verkeerd kunnen aflopen. Ik voelde me nadien ‘himmelhochjauchzend’. Maar voor hetzelfde geld zat nu vrouwtjelief bezorgd aan mijn ziekbed in het Mariaziekenhuis met een tros druiven op haar schoot. Een pijnlijk kantelmoment had het kunnen worden.
Op tweede nieuwjaarsdag realiseerde ik me onthutst dat ik in alle drukte vergeten was een column naar Internetgazet te sturen. Verdoeme! Weer een kantelmoment! Gelukkig reageerde de grote baas vol begrip en mocht ik mijn tekstje vandaag bezorgen.
Ik heb deze column ingetikt, gezeten op de lage bank in mijn woonkamer. Ik heb twee pogingen nodig gehad om recht te komen. Ik denk aan Leon. Het leven zit vol kantelmomenten.
Chel Driesen