Vandaag aandacht voor iemand anders, iemand die nu net niet aan het werk is (kunnen) blijven deze coronatijd. Het gaat om Delfien Vierstraete, 35 jaar oud en moeder van een bijna tienerzoon Xander. Sinds november vorig jaar werkt ze op de besteldienst bij horeca Van Zon in Hamont.
En Delfien, ben je nog aan het werk momenteel?
Neen, jammer genoeg niet, want net omwille van deze coronacrisis ben ik werkloos geworden. Mits ik nog als uitzendkracht werk, moest ik als eerste vertrekken.  Uiteraard had ik daar wel enig begrip voor, maar het was toch even schrikken, want dat verwacht je toch niet direct.
Hoe ervaar je het nu om thuis te zitten, in je 'kot'? En zijn er ook specifieke stressmomenten?
Stressmomenten zijn er niet echt, maar langzamerhand begint de verveling wel toe te slaan.  Toch probeer ik thuis klusjes te doen die eigenlijk al langer moesten gebeuren. Ik bak ook al eens een brood of probeer een gerechtje uit wat ik al zolang wil uitproberen maar waardoor de tijd me voordien ontbrak.  In de voormiddag is het vooral een oogje in het zeil houden bij het huiswerk van Xander.  Voordeel hiervan wél is dat er op die manier toch ook quality-time is met de zoon, en ik leer hier ook nog bij.  Een aantal collega’s zijn nog wél aan het werk en ik sta soms machteloos omdat ik ook wil helpen maar... het mag/kan nu niet.
Heb je nog contact met anderen?
Ik ben een heel sociaal iemand en ik stuur dagelijks berichten met vriendinnen, mijn ouders en collega’s. Vroeger was het enkel berichtjes uitwisselen, maar nu is er meer tijd voor een videogesprek.  We hangen nu ook  langer aan de lijn en we spreken mekaar moed in, vertellen wat we allemaal doen in deze tijd…
Kijk je uit naar de exit-strategie, en zo ja, waar kijk je het meest naar uit?
Ik kijk erg uit om vriendinnen, ouders en collega’s terug te zien... live, in het écht.  Om mekaar een dikke knuffel te geven en op die manier een ‘nare periode’ snel te vergeten.  Ik hoop dat elke zelfstandige (horeca, winkels, kappers…) snel terug mag starten zodat iedereen het normale leven weer kan oppikken en we weer van het leven kunnen genieten!
Bedankt alvast voor dit gesprekje... Heb je nog een boodschap voor onze lezers?
Doe wat er je gevraagd wordt en blijf in uw kot!  Op die manier kunnen we allemaal sneller ons oude leven terug opnemen.  En zolang we in ons kot moeten blijven, probeer te genieten van kleine dingen!