De anonieme grommelaar
Neerpelt
De anonieme is eigenlijk afkomstig van het Maasland, beste lezer. Zelf zou hij dat haast vergeten, maar het wordt hem hier in Noord-Limburg al 35 jaar vlijtig onder z'n neus gewreven, telkens als hij zich waagt aan een potje 'plát kallen' met de lokale bewoners. "Ma géé ziet van de Maaskant!" (of zoiets) klinkt het dan steevast, en dikwijls volgt er dan ook nog iets over het fanatieke trekje dat typisch schijnt te zijn voor alle Maaskanters. Waarop de anonieme eens grijnst en al lang heeft afgeleerd om hardop te zeggen wat hij denkt, hèhè...
Hoe dan ook: de Vasten is begonnen en sommigen proberen ons te overtuigen om het dan 40 dagen zonder vlees te doen. Het doet de anonieme onwillekeurig terugdenken aan zijn kindertijd aan de Maas. Zijn neef was een fanatiek (jawel) visser. Kon urenlang fanatiek zitten kijken naar z'n dobber. Oogstte met gemak een kleine emmer vis uit de Oude Maas, veel te veel voor bij hem thuis, en kwam dan plichtsbewust bij ons moeder een half emmertje afleveren. Het was nog maar een jaar of 15, 20 na de oorlog, de golden sixties waren nog niet echt begonnen, en 'de Pruus' kon volgens ons ma elk moment terugkomen. Zij was dan ook in de wolken met zoveel gratis proviand voor het hele gezin. Of ze deed tenminste alsof ze waanzinnig dankbaar was. Wat mijn neef – die uitslover – ertoe aanzette om volgende week opnieuw fanatiek te gaan vissen. En te leveren… Dat was een dikke streep door de rekening van de anonieme. Die lustte in die tijd wel kabeljauw, stokvis, rolmops en sardientjes, maar owee… die glibberige beesten uit de Oude Maas, die dan ook nog eerst schoongemaakt moesten worden, daar keerde z'n maag van om. Geen… euh... spek voor z'n bek.
De ouders van de anonieme waren fanatieke aanhangers van het motto 'honger is de beste saus' en van 'ge moest de oorlog eens hebben meegemaakt: ge zoudt erom smeken!' Als de anonieme fanatiek weigerde om ook maar een hap van dat spul te proeven, lieten ze hem al even fanatiek de rest van de avond voor z'n intussen kouwe panharing zitten. Hard tegen hard, zo ging dat.
Zwijg mij dus over veertig dagen zonder vlees: dat hebben we vórig jaar al gedaan. Met de hakken over de sloot, zeg maar. De anonieme bekeert zich dit jaar tot zijn persoonlijke kruistocht: veertig dagen zonder vis-uit-de-Oude-Maas. Het mag zelfs veertig jáár zijn! Met gemak!
De anonieme
Nieuwere berichten in
'De anonieme grommelaar'Oudere berichten in
'De anonieme grommelaar'