Een omweg betekent soms een wereld van verschil. Ook juridisch. Neem het verhaal van een directeur na verkoop, van een gekend automerk, die 's nachts naar huis reed. Om 04u50 raakte hij zwaargewond bij een verkeersongeval in de buurt van Aarschot. De man verbleef zes maanden in het ziekenhuis en wist niets meer van het gebeuren.
Achttien dagen na het ongeval werden de feiten aangegeven als arbeidsongeval. Zijn werkgever verklaarde aan de politie dat het, wat hem betreft, geen arbeidsongeval was, “gelet op het nachtelijke uur”. Maar een concessiehouder in Doornik, van hetzelfde automerk, verklaarde anderhalf jaar na het ongeval dat het slachtoffer de avond voor de feiten nog tot 18u30 in zijn garage in Doornik aan zijn auto had gewerkt. Daarna aten en dronken ze samen nog wat tot ongeveer 02u00 ‘s nachts.
De arbeidsongevallenverzekeraar onderzocht de zaak en meende te weten dat het slachtoffer op die bewuste avond van een vriendin kwam. Een verzekeringsinspecteur ging op pad en bezocht de “vriendin”, die echter niet thuis gaf. Een brief aan de vermeende vriendin bleef onbeantwoord. Redenen genoeg voor de verzekeraar om het arbeidsongeval niet te erkennen “wegens onderbreking in de arbeidsweg”.
Het kwam tot een proces. In beroep boog het arbeidshof van Hasselt zich over de zaak. Het hield geen rekening met de “voorgetypte” getuigenverklaring uit het verre Doornik. Wel onderzocht het hof hoe groot de omweg was die het slachtoffer maakte omdat hij van zijn werkgever in de Antwerpse Kempen via de streek van Aarschot naar huis reed. Die omweg was 45 km op een afstand van 190 km, zodat het traject meer dan 30 % langer was dan normaal. Een belangrijke omweg en dus geen arbeidsongeval, vond het arbeidshof. Het voegde er nog aan toe dat, zelfs als het slachtoffer zou zijn vertrokken vanuit Doornik, het normale traject werd verlengd met 30 à 45 minuten, zodat er ook dan geen sprake was van een arbeidsongeval. Moraal: altijd goed nadenken voor u een omweg maakt...
Jan Bouly
De auteur is advocaat.