Leuk vinden is voor oppervlakkige, oude mensen uit ver vervlogen tijden. In 2022 is iets ‘satisfying’, volgens onze tienerkinderen. ‘Gaat dat niet net iets verder dan gewoon leuk vinden?’ vraag ik me luidop af. Ik word door vier tienersnoetjes bekeken als een zojuist geattrapeerde potloodventer. ‘Niet alles heeft met seks te maken, papa! Je moet het beschouwen als een synoniem van chill en rustgevend, zoals tegenwoordig met fidget toys en ASMR.’ Ik sluit mijn ogen en knik enkele keren met m’n vermoeide hoofd. Mijn lippen getuiter dan ooit. Zelfvertrouwen straal ik uit. En kennis, denk ik. Als ik mijn ogen weer open, staat er een shopper vol vreemde speelgoedjes op tafel. Ik krijg de ene demonstratie na de andere. Er wordt heel wat gefrunnikt, gefriemeld, gedraaid en gepopt met tientallen felgekleurde speledingetjes. Af en toe wordt er iets in mijn handen geduwd. Ik imiteer en leer, maar begrijp er geen hol van. Rustgevend? Dit?
Mijn oudste zoon pleurt een koptelefoon op m’n hoofd. ‘Ik zet even een ASMR channel voor je op,’ zegt hij kauwgumknabbelend. Op zijn schermpje zie ik een zwartharig mokkeltje met allerlei attributen in de weer. Ik hoor hoe ze hijgt. Nee: fluistert. ‘Het is de bedoeling dat je je focust op de geluiden en niet op haar, euh … lichamelijkheden, dus laat ik je vanaf nu niet meer op het schermpje kijken.’ Ik knik en hoor een knisperend geluid, alsof ze iets inpakt in aluminiumfolie. Opnieuw gefluister. Daarna getik. Met haar nagels, denk ik. Gekras hoor ik even later ook. En iets met steentjes, zo lijkt het wel. Wat het ook is, ik word er sikkeneurig van. Af die koptelefoon! Hoongelach. ‘Papa, toch! Je bent niet meer mee met je tijd.’ Ik begin het te geloven.
Genoeg voeling gehad met de jeugd van tegenwoordig. Aha! Onze nationale doelman Thibaut Courtois op de tv! Oei, hij draagt een maatpak en geen keepersoutfit. Een interview. ‘Waar kan jij het meest van genieten, Thibaut?’ Dit is een erg open vraag, helemaal in de stijl van het glitterjurkje dat zijn vriendin draagt. Mental note: morgen eens googelen of een uit de mond bungelende tong het gehoor op enigerlei wijze kan belemmeren, want zodra zij in beeld komt, vang ik niets meer op van de (weliswaar monotoon en mummelend geprononceerde) antwoorden van grote Thibaut. Ach, jammer. Ze trekt een vestje aan. Het wordt blijkbaar chilly. Chilly in plaats van chill. Haha! Binnenpretje ondanks een verdwenen decolleté. Ineens voel ik me een oude man.
‘Dank je wel, Thibaut. Wat mag ik jou toewensen voor overmorgen?’ De interviewer van dienst alludeert schalks op de eerstvolgende wedstrijd met Real Madrid. ‘Een clean sheet zou wel satisfying zijn!’ antwoordt Thibaut ondeugend, inclusief knipoog en een likje aan de onderkant van zijn imposante neus.
Daar heb je toch dat vermaledijde satisfying weer! Voor een clean sheet dan nog! Ik kan begrijpen dat hij zoiets zegt na een nachtelijke buikgriep of een onenightstand met zijn rondborstige vriendinnetje, maar na anderhalf uur voetbal? Jean-Marie Pfaff draait zich om in zijn graf. Of nee. Hij leeft nog. In elk geval zou hij na een geslaagd keepersavondje met elfendertig showduikjes en blitsreflexen verklaren dat hij trots is dat hij ‘de nul gehouden heeft’ of ‘niks heeft laten passeren’. Bij het aanhoren van ‘clean sheet’ zou Jean-Marie meteen zijn schoonzoon Sam Gooris bellen en vragen of hij de pampers van Kenji en Shania nog vervangen heeft de laatste dagen. Of zijn ze die inmiddels ontgroeid? Ik word echt oud.
Danny VANDENBERK