U heeft er zich vast ook al eens aan gestoord: verkeersborden in Vlaanderen. Er zijn er veel en ze zijn niet altijd even duidelijk. Maar wij hebben de hand kunnen leggen op de pensioenrede van Jos Vanderstraeten (fictief personage!), die decennialang werkte bij de dienst signalisatie van de Vlaamse overheid en de laatste jaren de afdeling leidde. Dit document maakt heel wat duidelijk, al blijft het toch: raar!

“Beste collega’s Hier sta ik dan na zo veel jaren trouwe dienst. En wat ben ik fier op onze verwezenlijkingen. Onze realisaties vind je overal in Vlaanderen! We hebben onder verschillende ministers gediend, maar zijn onze doelstellingen steeds trouw gebleven: (1) hou bestuurders alert, maak het dus niet te eenvoudig en (2) verhoog de pakkans. Twee nobele doelen, die we op onze eigenzinnige Vlaamse manier hebben kunnen verzoenen met elkaar.

Wat een zegen was in dat opzicht is de federalisering van ons departement. Je moet als automobilist maar weten dat je in Wallonië 90 mag rijden op een gewone weg en bij ons maar 70. In plaats van een geldstroom van noord naar zuid, zorgen wij zo voor een stroom van boetegelden in omgekeerde richting. Schitterend toch? Of nog zo een historische mijlpaal: de invoering van de zone 50. Geen kat heeft er ons ooit op gewezen dat dit krek hetzelfde is als de bebouwde kom! Geniaal! Echt waar: wij, ja wij samen, hebben ervoor gezorgd dat Vlaanderen vol borden staat en daar mogen we trots op zijn.

Om mijn oude dag te slijten ben ik nu verhuisd van de stad naar het landelijke Pelt en heb daar eens de proef op de som genomen. Het is ongeveer 1,5 km rijden van mijn huis tot aan de supermarkt. Ik vertrek thuis vanuit de zone 50, dan rijd ik aan het station van Neerpelt over het spoor naar rechts en beland in de bebouwde kom (50 dus). Ik draai de eerste straat links in en passeer even verderop een school. Daar zit ik voor 100 meter in de zone 30. Daarna kom ik opnieuw in de zone 50, maar die stopt na een 70-tal meter aan het einde van de straat. Ik draai naar rechts, richting Neerpelt en dan krijg ik -echt waar!- een bordje 50 per uur en na tien meter sta ik opnieuw in de bebouwde kom. Moraal van het verhaal: ik mag 50 km per uur rijden!! (gelach) Proficiat aan de collega’s van de regio Limburg! Goed bezig! (applaus)

Of nog in Pelt: er loopt een drukke straat tussen Neerpelt en Overpelt. Vanuit de bebouwde kom in Neerpelt, waar je 50 mag, heeft deze straat een bordje met 50 per uur. Logisch, je kan toch niet harder, maar waarom geen zone 50? Want elke straat die van hieruit vertrekt, is een zone 50 of 30 op één straat na, de Sellekaertstraat. Hier mag je ineens 70. Waarom? God mag het weten! Maar vanuit deze straat kom je telkens weer in de zone 50 of de bebouwde kom terecht. Conclusie: je mag hier overal 50 behalve in die 500 meter Sellekaertstraat...

En zo, beste mensen, zo tonen wij aan dat onze missie geslaagd is! Verwarring scheppen, want dan moeten mensen extra opletten: een oog op de weg en het andere op de borden, onze borden! Doel 1: check! (applaus) En dan maken ze toch nog fouten; het pakkans-percentage schiet omhoog! Doel 2 bereikt! De staatskas is u dankbaar! (applaus)

Tot slot ook nog een welgemeend dankwoordje aan onze mensen op de baan. Zij slagen er telkens weer in om borden achter een boom of een struik te zetten! Ook jullie timmeren mee aan onze missie! Bedankt allemaal en doe zo verder!”