Gisteren in Gent, op ziekenbezoek. Ik ben te vroeg en verdoe mijn tijd op een terras van café Het Damhert. Tintelend gitaarspel van een zigeuner aan de Hema klinkt door vier lustige okergele boompjes. De herfstcollectie is pas uit, zegt de Hema. De tram naar Moscou passeert. Koning fiets heeft het rijk voor zich alleen. Hier zie je nog wat voor je geld. Daarnet een witte bruid met een gepensioneerde bruidegom huppelend over de straat. De leeftijdskloof valt op. De liefde overbrugt elke afgrond. Een zwart gelaarsde vrouw schaatst tussen de tramsporen. Er hangt een lichtgevende nevel boven de kaboutermutsige torens van de Sint-Niklaaskerk. Moscou glijdt weer voorbij. Een zwerm Hollandse bijen strijkt naast me neer. Negen vrouwen en één man. De dar zwijgt. Ik heb zin in een kleine Ricard, 2,80€ lees ik op de kaart. Dat kan ik me wel permitteren. De zon schreeuwt om aandacht maar raakt niet door de muur van wolken. De ober daagt niet op. Ik zie af van mijn Ricard, steek de straat over en geef het Ricardgeld aan de zigeuner. Ik vraag naar zijn herkomst. "Russia" antwoordt hij. Ja, Moscou is niet ver.
Jef LINGIER