Mannen denken maar aan één ding. Dat is althans wat vrouwen zeggen als ze spreken over het mannelijke libido. Zelf steek ik me daar niet tussen. Je zou verwachten dat ik me met alle mogelijke middelen tegen dit gedachtegoed zou verweren, maar daar doe ik niet aan mee. Voor je me van onzijdigheid gaat verdenken, dient er een en ander genuanceerd te worden.
In zorgeloze omstandigheden gaan mijn gedachten werkelijk alle kanten op, dus wat weten vrouwen veel! Waar ben ik in godsnaam mee bezig? Ten eerste ging ik mezelf niet onzijdig, maar afzijdig houden en ten tweede zit ik mezelf een beetje als doorsneefiguur te profileren, terwijl ik gediagnosticeerd ben met een autismespectrumstoornis, een non-verbale leerstoornis en diverse angst- en persoonlijkheidsstoornissen ... (ten derde ben ik getrouwd in dientengevolge terdege getraind om niet in discussie te gaan met vrouwen.)
Ik kan dus met recht en reden alleen voor mezelf spreken, maar als iets bijzonder belangrijk voor me is, heb ik wel degelijk wat Engelstaligen ‘a one-track mind’ noemen. Doorgaans gaat het dan over mijn probleemoplossend vermogen. Als ik ergens mee zit, dan is dat voor mij een doolhof. Ik kan daar een tijdje in ronddwalen, maar vroeg of laat slaat de nervositeit toe en moet ik koste wat het kost een uitweg vinden, of ik krijg de paniekerige bibberatie, hoewel ik in die toestand nog steeds woordspelingen blijf maken, als een auteur met Parkinson die een trilogie schrijft. Rust ken ik pas als het vraagstuk opgelost is, al heiligt het doel de middelen geenszins. Ik heet niet Danny Pandy en ontstoppingsmiddel is voor mij niet noodzakelijk een oplossingsmiddel.
Maakt niet uit of mijn gedachtsdeel nu in rust of opgewonden is, ik blijf spelen en goochelen met woorden. Daarbij moet ik toegeven dat mijn woordspelingen vaak neigen naar het onzedige, waardoor de indruk ontstaat dat ik alsnog een typische man ben. Niet dus.
Waarom in hemelsnaam deze uiteenzetting? Geen idee. Of toch. Misschien wel omdat mijn uitgever beslist heeft dat roze de promotiekleur wordt van mijn nieuwe boek? Dat hij weet dat ik de gewoonte heb om mijn kledingstijl promotioneel aan te passen? Zie je mij al staan in mijn roze hemdje? It takes a real man to wear pink, but I am not.
DANNY VANDENBERK