Na een rustige oudejaarsavond besefte ik gisterenavond, toen ik voor – of is het ‘achter’? – mijn toetsenbord vruchteloos op inspiratie wachtte, ineens dat we nu 2016 schreven. Mijn partner en ik hebben daar vaak discussie over, over ‘voor’ en ‘achter’. Wanneer sta je voor je bed, en wanneer erachter? En vermits we allebei uit een carrière in de onderwijswereld komen, en bijgevolg allebei altijd gelijk hebben, geraken we er maar niet uit.
Hoe dan ook, ik heb meteen de kalender tegen de muur van mijn werkhoek vervangen door een nieuw exemplaar.
Het is Nieuwjaar geweest dus. Donderdag publiceerde een Limburgse krant de eindejaarsmeningen van 16 columnisten. Nee jôh, ik was daar niet bij. Dit waren echt belangrijke columnisten. Ik ben slechts een bescheiden lokaal schrijvelaartje. Trouwens, ik hou niet van dat soort vragen. Ik word er moe van. Moedeloos soms.
Natuurlijk is iedereen geschokt door het beeld van dat verdronken ventje op een Turkse kust! Vanzelfsprekend zijn we allemaal boos en verontwaardigd na de aanslagen in Parijs. Maar parallel met die afschuwelijke gebeurtenissen lopen ook andere dingen, vrijwel ongemerkt, gewoon door.
Zo hoorde ik vanmorgen op de radio dat vandaag, 2 januari 2016, in Saudi Arabië, het land waar vrouwen nog steeds niet mogen autorijden, 47 (zevenenveertig!) mensen geëxecuteerd werden. En als je interesse mocht hebben voor de manier waarop executies daar uitgevoerd worden, Google levert je ruim voldoende beelden om je desbetreffend te informeren. Het bericht werd terloops vermeld, als een ‘fait divers’ waar je je niet druk om hoeft te maken. In januari van het vorig jaar reisde onze koning Filip er nog heen om de laatste eer te bewijzen aan koning Abdullah. Dat staatshoofd liet vier weduwen achter en een slordige vijfentwintig verstoten vrouwen. De Saudi’s zijn onze vrienden.
Nog wat staaltjes van aan de waanzin grenzende voorvallen? Een Noord-Limburgse burgemeester en federaal volksvertegenwoordiger lanceerde het lumineuze idee om de senaat voortaan te laten bevolken door burgers die door een soort loterij moeten worden aangeduid.
Een partijvoorzitster vond dat we een aantal asielzoekers maar meteen tot politieagent moesten aanstellen. Echt, dat meende ze! Kennis van het Nederlands hoefde nog niet meteen.
Een vice-premier stuurde, alle regels om beïnvloeding te vermijden ten spijt, toch nog een aanbevelingsbrief naar de Provincie Antwerpen om een sollicitante aan te bevelen.
Plaatselijke ‘groene’ verenigingen organiseren binnenkort kerstboomverbrandingen!
In Lommel wordt een hele reeks voorlichtingsavonden georganiseerd over de nakende komst van vluchtelingen in het Parelstrand. Ik hoor vooral veel stellingnames die druipen van de vooroordelen en het gebrek aan kennis van zaken. Zo was er een dame die haar twee dochters voortaan ’s avonds ging binnenhouden ‘met al dat gespuis in de buurt’.
Toch een gelukkig Nieuwjaar, beste lezer(es). En een jaar vol gezondheid en – als het kan – een kleine dosis tolerantie.
Chel DRIESEN