Duw mij een blaffer in de handen en ik zou niet weten wat ik ermee zou moeten aanvangen. Of het nu gaat om een geladen revolver of een golden retriever, veel maakt het niet uit. In huis zou ik geen van beide houden, tenzij heel misschien de laatste. Samen zijn ze überhaupt veel te gevaarlijk met vier kinderen en een vrouw in de buurt. Onder invloed van Fortnite en negenennegentig andere schietspelletjes gaat zo’n koter er al eens vanuit dat je consequentieloos iemands kop eraf kan knallen en doorgaan naar het volgende level, waarbij je het wonderbaarlijk herstelde slachtoffer van daarnet doodgewoon opnieuw kan tegenkomen. In de realiteit is dat niet zo doodgewoon, maar gewoon dood.
Honden zien er alvast sympathieker uit dan geweren. Als puppy zijn ze vaak simpelweg schattig. Zonder nadenken zou je er domweg eentje aanschaffen. Er valt van alles mee te doen: spelen, knuffelen, wandelen, wassen ... Zelfs aankleden en ermee naar school gaan. Je kan het zo gek niet bedenken. Door hun aaibaarheidsfactor zijn kinderen er vaak ook helemaal wild van. Als ik mijn eigen exemplaren observeer, schat ik die kans op vijfenzeventig procent. De relatie mensenkind-puppy onthult doorgaans een opmerkelijk menselijk instinct. Zet je eigen ukkepuk maar eens bij een hondje en binnen de kortste keren zal zoon- of dochterlief veelvuldig bevelen geven aan de viervoeter. Zou het hebben van een hond voor vele volwassenen de behoefte aan dominantie bevredigen? Zelf heb ik die drang ‘tot nader order’ niet.
Tijdens mijn research merk ik dat hondenliefhebbers best ver gaan in de verwennerij van hun huisdieren. Op bijna alle hondensites gebruiken ze cookies. De trouw en vriendschap van een hond zou onvoorwaardelijker zijn dan die van een mens. Kan kloppen, maar vaak heb ik meer nood aan een wederkerig gesprek dan aan een natte neus, een basale afblaffing of zelfs een likje.
‘Je bent gewoon bang van honden! Je bent geen dierenvriend!’ Jawel, beste lezer, het wordt mij ooit gezegd of toegeroepen. Soms terecht, omdat ik mij normaliter zo snel mogelijk verwijder uit de buurt van honden. Angst is er vooral voor grote exemplaren of kleinere met een spitse snuit. Trage, luie, kleine honden met een platte smoel genieten mijn voorkeur, maar nooit in die zin dat ze me tot enig enthousiasme, laat staan tot bezittingsdrang zouden kunnen verleiden. Waarom ook? Vinden honden het echt wel zo leuk om bezeten te worden? Ik vraag het mij af. Stel dat jij mijn mopshond bent en ik sluit je op in huis omdat ik elders moet gaan werken. Beeld je in dat je na een uurtje dringend moet gaan plassen, maar ik heb je afgericht om dat zeker niet in huis te doen. Zeker niet! Heb je zelf al eens acht uur je plas ingehouden? Acht uur! Ik weet weinig van mensen in combinatie met honden, maar bestaat er iets als in hondentoilet in huis, naar analogie met een kattenbak? Ik heb het nog niet kunnen aantreffen. Nog niet naar gezocht eigenlijk. Wel naar informatie over honden. Zo weet ik dat ze zweten via hun neus en hun voetkussentjes. Op de rest van hun lichaam hebben ze wel zweetklieren, maar deze produceren geen zweet. Dat ze zweten via hun tong is in elk geval kletspraat.
Fabeltjes en valsheid bestaan overal. Bij mensen, honden, in geschriften, maar ook in uitdrukkingen. Denk maar niet dat blaffende honden niet bijten. Ze blaffen om allerlei redenen: omdat ze zich alleen voelen, omdat ze willen spelen, maar soms ook omdat ze boos zijn. In dat geval is het een waarschuwing: Stop daarmee, anders bijt ik.