In mijn vorige auto ronkte een dieselmotortje. Diesel werd toen nog gepromoot door de overheid. Door het lage verbruik was het (en is het nog steeds) een van de oplossingen om de CO
2-doelstellingen te behalen die tal van internationale conventies ons oplegden. De aankoop gebeurde dus milieubewust ja!
Intussen ben ik zo stilaan aan een nieuwe auto toe. Ik ben nog net iets te jong en maak nog te veel verplaatsingen om het, in een regio waar het met het openbaar vervoer pover gesteld is, zonder te doen. Wat moet ik nu?
Trouwens, mijn kleindochter heeft het stadium bereikt waarop ze op donderdagmiddagen al eens naar Brussel treint om daar met Anuna de Wever ons klimaat te redden. Haar motivatie is op die momenten net iets groter voor ‘brossen voor de bossen’ dan voor ‘lessen om misschien toch te flessen’. En als grootouder met een flinke dosis verantwoordelijkheidsbesef mag en wil ik die van idealisme doordrenkte overtuiging niet negeren.
Uitkijken naar een elektrische auto dan maar? Stel dat ik die kon betalen, dan blies me vorige week toch het resultaat van een wetenschappelijk onderzoek in Duitsland helemaal van mijn sokken! Elektrische wagens zijn grotere vervuilers en klimaatbeschadigers dan diesels! En dat is geen gewauwel van negationisten, maar een wetenschappelijke vaststelling. Het begint al bij de productie van batterijen waarvoor uiterst milieugevaarlijke grondstoffen nodig zijn, die zwaar vervuilende energie vreten. En het opladen kost telkens elektriciteit, die bij onze oosterburen nog steeds grotendeel d.m.v. bruinkoolverbranding opgewekt wordt. Een meer verontreinigende brandstof bestaat nauwelijks!
“Ja maar”, hoor ik je al zeggen, “in België doen ze dat niet met bruinkool hoor. Dat hebben wij namelijk helemaal niet.” Dat klopt. Wij doen het met kernenergie! En die centrales willen we juist weg, want waar blijven we met dat levensgevaarlijke afval?
We hebben toch zonnepanelen. En windmolens. Maar die elektriciteit kunnen we nog steeds niet efficiënt opslaan. En zodra we daar wel in lukken, zullen we daar gigantische batterijsystemen voor nodig hebben. En hoe produceerden we ook weer batterijen? Trouwens, ik vang nu al gejouw op over de ‘horizonbezoedeling’ en de slagschaduwen die windmolens veroorzaken. En over de trekvogels die ertegen vliegen.
Zal waterstof ons de oplossing brengen? De voorraad is onbeperkt en de uitstoot na verbruik nul. Er zijn al automerken die zulke auto’s hebben rondrijden. Waarom horen we daar niet meer over? Overigens, weet je op hoeveel plaatsen in België je momenteel waterstof zou kunnen tanken? Twee!
“Hou je mond over dingen waar je niks van kent”, zei mijn moeder zo vaak. En ik geef toe: ik hoor veel klokken luiden maar weet bijna nergens een klepel hangen. Ik stel me, precies omdat ik me zorgen maak over het milieu, enkel vragen bij wat ik her en der hoor en lees.
Chel DRIESEN